"Ji-Jimin?"
Flashback
"Di mo ba naiintindihan? Kamusta ka simula ng takbuhan mo'ko?"
"So, ganun. Tatakbuhan mo nanaman ako ngayon?"
"Maiwan na kita."
"Di mo na kailangan mag-paalam. Bakit dati? Sinabi mo bang iiwan mo'ko? Hindi naman diba. Kaya sige, umalis ka na."
"ANONG GUSTO MONG SABIHIN KO!? NA MASAYA AKO NUNG PANAHONG INIWAN KITA!? NAGDIWANG AKO NUNG INIWAN KITANG NAG-IISA!?"
"Jimin, di ako masaya. Mahirap maging masaya sa mga bagay na dapat di ko ginawa noon pa."
"Umaasa ako na sana hindi pa huli ang lahat. Pero, alam ko imposible ng maging maayos ang lahat dahil diyan sa galit na nanaig sa puso't isip mo."
"I'm glad to see you, Mr. Park Jimin. Kalimutan mo na lahat, kasi I'm just your fangirl from now on"
Kahit sinabi ko na kalimutan na niya di ko kayang gawin yun. Para saakin, umaasa pa din ako.
End of Flashback
Tinignan ko siya mula sa mata. Pilit kong inaalala lahat. Ayokong, magmukhang walang alam. Bakit di ko alam yun?
"Nagkaroon ka ng Retrograde Amnesia. Ako ang huli mong nakasalamuha. Kaya wala kang maalala na kahit anong tungkol saakin. Sorry..."
"Wait what!?" Di ko siya pinatapos. Binaling ko ang tingin ko kay Mark.
"Don't listen to him. Walang naging kayo." Depensa ni Mark. Nagulat na lang ako ng bigla siyang sinapak ni Jimin.
"Mark!" Sigaw ko.
"Wag mong seryosohin lahat Mark! Inutusan lang kita! Tandaan mo yan!" Sinapak siya ni Mark pabalik.
"Pero...mahal ko na siya! I will risk even my career for her."
BINABASA MO ANG
Asawa Ng Bangtan [COMPLETED]
Fanfiction"Every time I want to give up on him, there's always something inside telling me to just give it a time. " -Rose "My brain says get over him, he's not worth it. But my heart says don't give up now, It's just the beginning " -Nicole "Maybe one day, I...