Asawa Ng Bangtan [COMPLETED]

31

[Mae]

"Mama, I told you. Wag mo papayagan si Rose na pumunta dito. Baka mamaya mapano to e." Nasa kabilang linya si Mama ngayon, kausap ko siya dahil nagulat ako kanina ng makita ko siya sa labas ng hotel namin kasama si Sofia.

"Hayaan mo na, di ko naman siya mapipigilan. Bantayan mo na lang." Seriously? Bantayan? Trabaho ang pinunta ko dito. Jusko!

"Ma naman!"

"Gonna hang up, Mae. Ingat kayo diyan, I love you."

*Toot*toot*

Kasalukuyang pinapagalitan ni Nicole ngayon si Sofia dahil nga hinayaan niyang sumama si Rose alam naman niya yung sitwasyon ni Rose.

"Ano Nicole?! Comatose pa din ba?! Nakakalakad na diba?! Tsaka namiss ko siya e." Sambit ni Sofia.

Lumapit na ako sakanilang dalawa. "Tama na, hayaan na lang natin andito na tayo e."

"Sge na babalik na kami sa trabaho." Sambit ni Nicole.

Lumabas na siya ng kwarto. "Sabihin mo kay Rose na huwag kalimutan uminom ng gamot ah, tsa-- wait! Asaan ba siya?!"

Sht! Eto na nga ba ang sinasabi ko e. Ayaw ko sa lahat nawawala siya sa paningin ko.

"Hanapin natin dali!" Lumabas kami ng kwarto at hinanap si Rose.

[Jimin]

"Wow, Ang ganda talaga dito sa Daegu." Narinig ko siya. Sumilip ako para malaman ko kung nagkamali ba ako o hindi. Pero puso ko na mismo ang nagpaparamdam.. Siya nga.

Anong ginagawa niya dito? Bakit siya nandito? Delikado diba?

Di ko alam pero di ako nagdalawang isip na lumapit sakanya.

"Rose?" Sambit ko at hinawakan ko yung braso niya. Nagulat siya kaya nabitawan niya yung Rosas na hawak niya.

Nanlaki yung mata niya. Para bang hindi kami nagkita noon pa.

"Omo! Pa-pa-park Ji-jimin? PARK JIMIN!!" Nagulat ako kasi niyakap niya ako after nun.

"Ssh. Quiet. Tara maupo ka." Kumalas siya sa pagkakayakap saakin at naupo kami sa tapat ng malaking bintana dito sa Hotel.

"Sorry, Mali ata ang inasta ko, Mian." Sambit niya at nag-bow siya.

"Fan na fan mo kasi ako e. Swerte nga ng kapatid ko dito siya nagta-trabaho sa Company niyo." Dagdag niya.

Wala talaga siyang naalala sa nangyare. Tuluyan na nga niyang nakalimutan dala ng aksidente na nangyare sakanya.

Too bad, habang buhay na pala ako mangongosensya.

Binuksan niya yung bag niya at naglabas ng litrato. "Naalala ko kasi..." Napahawak ako sa upuan ko ng napakahigpit.

"Ipapapirma ko pa pala to sa'yo." Nilabas niya yung mga litratong nakita ko doon sa desk niya.

Kinuha ko naman yun at naglabas din siya ng ballpen. Pinirmahan ko yun. Nakakalungkot, wala na siyang maalala tungkol saamin. Ang masaklap pa, yung tungkol saamin lang ang nakalimutan niya.

"Salamat." Nagbow siya. Pagkatapos nun nakatingin na siya sa view sa labas. Nakangiti, Sht lang! Ang ganda ganda niya.

"Alam mo tama nga sila, mabait ka. Kaya di ako nagkamali na ikaw ang naging bias ko, although mabait naman talaga silang lahat. Pero, I feel something weird about you." Sambit niya.

"Thank you for letting me admire you." Sambit niya. "Oppa? Payakap." Bulong niya. Nahihiya siya.

Napangiti na lang ako, ako na mismo ang lumapit sakanya at yumakap ng mahigpit. Pumikit ako, saktong nag-hug back siya.

Yakap to hindi bilang Idol na yumayakap sa Fan niya. Yakap to na sana dama niya yung pagmamahal ko na kahit kailan hindi nawala. I that stupid na nagalit ako dahil mahal ko siya? Tss. Di naman kailangan yun e. Edi sana mild lang ang inaayos kong problema ngayon.

"ROSE?!" Kumalas kami ng marinig namin si Mae.

Lumapit siya saamin at hinatak si Rose paalis sa tabi ko.

"Don't you dare to go near this moron."

Bumitaw si Rose sa hawak ni Mae. "Mae! Ano bang klaseng pananalita yan?" Sambit niya mararamdaman mo yung inis. Nasa gitna na nila ngayon si Sofia yung kapatid ni Nicole.

"Di mo din maiintindihan kung ipapaintindi ko pa sa'yo. Basta, Ayokong lumalapit ka diyan!" Sabay tingin saakin.

Napayuko na lang ako. "Sorry, Excuse me." Sambit ko at umalis na ako.

Di ko siya masisisi kung bakit ganon ang inasta niya dahil alam kong kasalanan ko naman talaga.

[Yoongi]

"Hoseok! Nakita mo si Mae?!"

"Hindi."

"Jin! Nakita mo si Mae?!" Asaan ba yun?

"Hindi."

"Jungkook! Si Mae?!"

"Nandun sa may balcony." Hay, sa wakas matinong sagot natanggap din kita.

Tumakbo ako papuntang balcony at nakita ko siya dun nakayuko.

"Mae!" Sambit ko pero hindi siya lumingon. "Mae, I've been looking all over for you. Bakit ka ba andito? Tara na! Hahanapan mo pa ako ng maisusuot." Panghihila ko sakanya pero di pa din siya natinag.

"Mae?" Hinawakan ko yung baba niya at tinignan ko siya. Umiiyak siya?

"Bakit? Anong nangyare?!"

Niyakap niya lang ako ng mahigpit. No words came out.

"Ganun na ba talaga ako kasama?! Kapakanan lang naman niya ang iniisip ko ah. Yoongi, sabihin mo." Naiiyak niyang sabi.

How she says my name reminds me of Mayi. Pati ako nanlulumo.

"No, That's not a bad thing." tinaas ko yung ulo niya.

"Listen. Let, Rose do something. Malaki na siya, alam na niya yung gagawin niya."

"How?"

"Trust her. She's your sister alam kong malaki ang tiwala mo sakanya."

Nag-rolled eyes siya.

"Tama na yan. Ang pangit mo na lalo. Hahahah, Tara na. Bibihisan mo pa ako." Sambit ko sabay kindat.

"Pilyo kang Gilagid ka!"

I smiled at her na kita buong gilagid. At that point tumawa siya. Ginulo ko yung buhok niya.

I made a girl smile again? Weird. Why did I do that?