Ako si Inah, a perpect human being! I'll get what i want yan ang motto ko.
Pero lahat ng yan nasira dahil lang sa isang lalaki, gwapo sya pero alam kong di sya makakasabay sa lifestyle ko.
Nasabi kong gagawin ko ang lahat para ma fall sya...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hi! ako si Dean Maniego.
Gwapo..
Mayaman..
May pinag aralan..
A propesional doctor.. in fact may sarili na kong hospital.
Pero.. nawalan ng kwenta lahat ng yan ng iwan ako ni Yuu, totoong NBSB sya.. hindi naman kasi naging kame.
Feelers lang ako na kame dahil kala ko sasagutin na nya ko non.. pero bigla nya kong iniwan.
Nagalit ako sa kanya dahil nagpasuhol sya, dahil masama syang babae nun pala kagagawan lang yon ng parents ko, at nagpa brainwash ako.
Late na ng malaman kong di nya tinanggap yon, galit na sya sakin. At babawi ako ngayon, sa lahat ng kasalanan ko sa kanya.
"Ako.. ako ng titinginsakanya".
Nagulat ata silang lahat sa pagpasok ko sa eksena, alang nag react sa sinabi ko.
"I'm a professional doctor from manila, kung papayag kayo akonangbahalangtuminginsakalagayannya, dala ko din yungmgagamit ko".
Shempre bilang doktor, dapat laging ready.. hindi na lang boyscout ang dapat ready ngayon.
Hindi agad sila pumayag na ako ang gumamot sa mama ni yuu dahil di ako doctor sa hospital nila, kaya nagkaron kame ng agreement.
Ang anumang mangyayari kay mrs.horie ay pananagutan ko, at ng mga katulong ko sa operasyon. Shempre ok lang sakin, malaki ang tiwala ko sa sarili kong kakayahan.
Alang nurse o doktor na tumulong sakin sa hospital na yon kaya ang naging assistant ko.. si zach at si yuu.. si inah kasi takot sa dugo.
"Dean.. please pagalinginmosi mama"- hinawakan nya yung both hands ko, i smiled at her.
"Of course, trust me".
Nagsimula ang operasyon, buti na lang magaling silang assistant. brain cancer.. yan ang sakit ni mrs.horie, marami na kong napagaling na ganyan kaya i know kaya ko to.
After one hour tapos na kame, lahat kame nakahinga na ng maluwag.. pati ang mama ni yuu stable na ang lagay.
"Oknabaang mama ko?"- parang bata na tanong ni yuu sakin.. puno ng pag aalala yung mata nya.
"Oosabi ko namansayodiba, trust me"- ngumiti ako, na relieve naman sya.
