Χτισμένη στο ψέμα {TYS17}

Ακουσε με !

Η νοελια στέκονταν με αγωνία έξω από το επιβλητικό κτήριο στο οποίο στεγάζονταν η ιατρική σχολή Αθηνών . Ήταν Δευτέρα η πρώτη Δευτέρα του Ιουλίου και μια από τις πιο ζεστές μέρες του χρόνου .  Σε λίγα λεπτά τα απότελεσματα από τις εξετάσεις θα είχαν αναρτηθεί στον πίνακα ανακοινώσεων και η αγωνία της είχε κορυφωθεί .
Περίμενε σχεδόν 6μηνες τώρα και πραγματικά νόμιζε πως θα εκραγεί από το ανχος της.
Λίγα λεπτά ακόμα και το όνειρο της θα γίνονταν πραγματικότητα .
Ο υπεύθυνος των αποτελεσμάτων βγήκε έξω κρατώντας τις λίστες με τα ονόματα στα χέρια του . Τις  καρφίτσωσε πάνω στο πίνακα και αφού ευχήθηκε καλά αποτελέσματα σε όλους εξαφανίστηκε από το δωμάτιο . Σαν σίφουνας η νοελια στριμώχτηκε ανάμεσα στο πλήθος και βρέθηκε μπροστά μπροστά , να ψάχνει το όνομα της στον κατάλογο .
Είχε πέρασει! Δεν το πίστευε είχε επιτέλους περάσει . Με το ζόρι κρατούνταν να μην τσιρίξει από την χαρά της . Δέχθηκε με χαρά τα συνχαριτηρια των συμφοιτητών της και αφού τους ευχήθηκε να είχαν περάσει κι εκείνοι προχώρησε σχεδόν τρέχοντας προς την έξοδο .

Μισή ώρα αργότερα βρίσκονταν με την Ιωάννα στο κοντινότερο καφέ , και συζητούσαν για το μέλλον τους . Η νοελια άκουγε με ευχαρίστηση την φίλη της να της λέει για την δουλειά που θα έπιανε αμέσως και για το πως οι ζωές τους θα γίνονταν καλύτερες . Είχε αποφασίσει πως σήμερα θα της έλεγε για την Αγγλία . Όλους αυτούς τους μήνες που περίμενε για τα αποτελέσματα το είχε σκεφτεί σοβαρά και  αποφάσισε πως θα πάει . .

Η Ιωάννα παρατηρεισε την αλλαγή στην διάθεση της κολλητής της . Την απασχολούσε κάτι φαίνονταν και ας προσπαθούσε να το κρύψει . Σταμάτησε ότι έλεγε και την κοίταξε συμπονετικά προτρέποντας την να της πει τι την απασχολούσε .
Η νοελια πήρε  μια βαθειά ανάσα και ξεκίνησε να μιλάει στην φίλη της .

"...και το ξέρω πως δεν πρέπει να σε αφήσω μόνη , όποτε μπορώ να .."
"Νοελια σταματά . Μιλάς σοβαρά ; έχεις την μεγαλύτερη ευκαιρεια της ζωής σου μπροστά στα μάτια σου και πας βα την χάσεις για εμένα ; Ποια είμαι εγώ που θα σε εμποδισω ; "
"Ιωάννα ξέρεις τι εννοώ ... είσαι η μόνη μου φίλη .... η μόνη που ξέρει τα πάντα ... μου είναι δύσκολο να σε αφήσω τώρα . Τωρα που ίσως εσυ με έχεις ανάγκη ."
"Ξερεις πως είμαι εδώ για να στηρίζω πάντα τις αποφάσεις σου και εκτός αυτού .. θέλω να σε δω χαρούμενη επιτέλους νοελια . Ίσως άμα φύγεις να μπορέσεις να ξεχάσεις επιτέλους ."
"Δεν ξέρω Ιωάννα , και έτσι κι αλλιώς δεν έχω αποφασίσει ακόμα .... καλύτερα να φύγουμε ... δουλεύω σε λίγη ώρα ... "
Η Ιωάννα κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα την φίλη της .
"Μας δουλεύεις ρε νοελια ; Δεβ μου υποσχέθηκες πως θα έφευγες από αυτό το ...το ...ούτε να το πω δεν μπορώ . Δουλεύεις για αυτούς τόσο σκληρά και σου δίνουν ψίχουλα . Σε κακομεταχειρίζονται και εσυ κάθεσαι ακόμα ; "
"Ξέρεις ότι δεν έχω άλλη επιλογή . Χρειάζομαι τα χρήματα ."
"Σου έχω προτείνει τόσες φορές να έρθεις να δουλέψουμε μαζί ... αλλά εσυ εκεί το πείσμα σου "