Χτισμένη στο ψέμα {TYS17}

Μιση ζωη

Είχε φτάσει από νωρίς στο αεροδρόμιο για να του κάνει έκπληξη . Της είχαν λείψει  οι συζητήσεις μαζί του . Τον αγαπούσε αυτόν τον άνθρωπο , ίσως όχι με τον τρόπο που την αγαπούσε ο ίδιος αλλά τον αγαπούσε . Σαν τον φίλο που δαν είχε ποτε , σαν αδερφό της . Μερικές στιγμές ένιωθε πως το κοροϊδεύει . Έπαιζε την ερωτευμένη μπροστά του ενώ δεν ήταν . Ήθελε όμως να τον ικανοποιήσει ,να του πει ευχαριστώ που ητνα δίπλα της και την σήκωσε από τα ερείπια της καρδιάς της . Έτσι εμένα μαζί του , μοιραζόταν νύχτες με εκείνον και φαντάζονταν πως δίπλα της κοιμόταν ο άνθρωπος που της έσπασε την καρδιά . Κάνανε έρωτα και εκείνη προσποιούνταν πως το απολάμβανε , έφτανε σε ψεύτικους οργασμούς . Όμως περνουσε καλά με τον Carl . Χρειαζόταν κάποιον που να την αγαπάει ακόμα και έτσι διαλυμένη όπως ήταν και βρήκε παρηγοριά σε εκείνον .
Κοιτούσε τον πίνακα ανακοίνωσεων . Η πτήση από Βερολίνο για νέα Υόρκη θα προσγειωνόταν σελ ιγορερο από δέκα λεπτά . Ήπιε μια γερή γουλιά από τον καφέ της . Έπρεπε να μείνει ξύπνια . Του είχε υποσχεθεί πως θα βγαίνανε έξω για να γιορτάσουν την επιστροφή του όμως οι υπερωρίες στο νοσοκομείο την είχαν εξαντλήσει . Δεν μπορούσε να του αρνηθεί ωστόσο . Του είχα ακυρώσει ραντεβού ήδη πολλές φορές όσο δούλευε στην έρευνα και εκείνος δεν έφερνε καμία αντίδραση . Του χρωστούσε λοιπόν ένα ξεχωριστό ραντεβού .
Τον είδε να βγαίνει από την φυσούνα του αεροπλάνου . Φορούσε μια πάλη κοντομάνικα μπλούζα και ένα τζιν . Της άρεσε να τον βλέπει απλά ντυμένο , γίνονταν πιο γοητευτικός στα μάτια της . Ασυναίσθητα δάγκωσε το χείλος της . Ο Carl  την πλησίασε και εκείνη έτρεξε για να πέσει στην αγκαλιά του . Τύλιξε τά ίδια της γύρω απο την μέση του και τον παρεσειρε σε ένα έντονο φιλί  που τον έπιασε απροετοίμαστο .
"Οου αγάπη μου , τι ητνα αυτό τώρα ;"
"Μου ελειψες !"
"Και εμένα μικρή μου μάγισσα ."η Νοέλια κατέβηκε απο πάνω του και περπατούσε δίπλα του κρατώντας του το ελεύθερο του χέρι.
"Πως ήταν το συνέδριο ;"
"Μουντό όπως και το ίδιο το Βερολίνο . Εσένα πως πήγε η βράβευση ;"
"Πολύ καλά ! Επιτέλους νιώθω πως μπορώ να χαλαρώσω για λίγο ."
"Χαίρομαι για εσένα καρδιά μου . Συγνώμη που δεν μπορεσα να είμαι κοντά σου ."
Η Νοέλια σκέφτηκε πως αυτό την βόλεψε η απουσία του . Θα ηταν όλα δύσκολα  άμα βρίσκονταν και ο carl  στην δεξίωση .
"Δεν πειράζει . Καταλαβαίνω πως ήταν συμαντικο συνέδριο . Δεν θα σου ζητούσα ποτε να παρατήσεις την δουλειά σου για εμένα ."
"Το ξέρεις πως είσαι ο πιο υπέροχο άνθρωπος στον κόσμο ;"
Εκείνη κοκκίνισε και έσκυψε το κεφάλι της ντροπιασμενη .
"Υπερβάλεις όπως πάντα . "
"Ποτε δεν υπερβάλω  mon amour "
"Με τρελενεις όταν μιλάς γαλλικά "
"Θα το κάνω πιο συχνά τότε ." Της είπε και της έκλεισε το μάτι .
Έβαλαν  την βαλίτσα του στο πορτ παγκαζ και ξεκίνησαν για το κέντρο , σε όλη την διαδρομή η Νοέλια χασμουριούνταν έντονα .
"Μωρό μου μήπως θέλεις να το αναβάλουμε το σημερινό ;"
"Όχι Μα τι λες ;"
"Σε βλέπω  εξαντλημένη γι αυτό . "
"Μια χαρά είμαι "
"Είσαι σίγουρη ;"
"Ναι που θέλεις να πάμε ;"
"Πρώτα απο το σπίτι μας για να αλλάξω και βα κάνω και ένα μπάνιο και μετά όπου θέλεις εσυ ."
"Ωραία !" Του απάντησε ευθημα και πάτησε το γκάζι .