Χτισμένη στο ψέμα {TYS17}

Χορεύοντας στη βροχη

Ο Αντώνης γύρισε την πλάτη του για να αντικρίσει μια θυμωμένη γυναικεία φιγούρα . Το πρόσωπο της θυμωμένο  . Τα μαύρα της μαλλιά πέφτανε ίσια μέχρι τους ώμους της και το μαύρο της φόρεμα θύμιζε θλίψη και σκοτάδι . Στεναχωριότανε που την έβλεπε έτσι γιατί την λάτρευε .Ξεροκαταπιε . Πως στο καλό τον είχε βρει εδώ πέρα ;
"Ήταν σωστή απόφαση να σε παρακολουθήσω τελικά ...αγάπη μου "
"Τελείωνε Βερόνικα .. για ποιο λόγο ήρθες εδώ ;"
"Μα για να σε αποτρέψω από το να κανείς κάποιο λάθος φυσικά "
"Δνε κάνω κανένα λάθος μικρή ..."
"Να σου πω τηβ αγαπάς έτσι δεν είναι ;"
"Πολύ ... δεν φαντάζεσαι ποσο ."
"Ωραία θέλεις να της κάνουν κακό ;"
"Όχι ..φυσικά και όχι ... όμως δεν ξέρω ... δεν μπορώ να μεινω μακρυά της ."
"Πρώτη φορά σε βλέπω έτσι για γυναίκα Αντώνη "
"Εκείνη με άλλαξε .. προς το καλύτερο . Ήμουν βυθισμένος στο σκοτάδι και αυτή ήρθε να ρίξει φως . Είναι ... είναι τόσο όμορφη και ... και εγώ ο μαλακας το μόνο που έκανα ήταν να την πληγωσω . "
"Καλά είσαι μεγάλος μαλακας αλλά δεν είναι εδώ το θέμα μας . Μείνε μακρυά της για το δικό της καλό . Θυμάσαι τι σου είπε ο πατέρας ...."
"Θυμάμαι ..... φυσικά και θυμάμαι .."
Flashback
Ήταν ράκος , είχε  μια εβδομάδα που γύρισε στην Ελλάδα όμως κυκλοφορούσε σαν φάντασμα να μέσα σε ζωντανούς . Τίποτα δεν του έδινε χαρά . Είχε φύγει εδώ και έναν μήνα . Είχε ψάξει παντού όμως ήταν λες και είχε ανοίξει η γη και την κατάπιε . Τα βραδιά δεν κοιμόταν τα περνουσε κοιτώντας τα αστέρια με παρέα το ποτό . Δεν μπορούσα πλέον αν αναγνωρίσει τον εαυτό του . Μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια του , το αξύριστο γενι του όλα έδειχναν ποσο ταλαιπωρημένος ήταν . Οι φίλοι του τον κορόιδευαν . Όμως εκείνοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν ... δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως για εκείνον η Νοέλια ητνα η αναπνοή του .
Άκουσε το κουδούνι να χτυπάει . Δεν πήγε να ανοίξει ... θα φύγει οποίος και να είναι σκέφτηκε . Ο επισκέπτης όμως ήταν επίμονος . Ένιωθε τον ήχο από το κουδούνι να του σπάζει το κεφάλι . Προχώρησε με νεύρα προς την πόρτα έτοιμος να βρίσει οποίον ήταν από πίσω . Μια νεαρή κοπέλα στέκονταν μπροστά του και τον αγκάλιασε αμέσως .
"Βερόνικα ;"
"Για σου αδερφέ μου ελειψες ." Του είπε εκείνη και απομακρύνθηκε από κοντά του
"Κι εμένα μικρή " την παρατήρησε καλύτερα . Είχε αλλάξει τόσο πολύ ... φαίνεται πως ο πατέρας τους είχε μπλέξει και την μικρή του στην μαφία .
"Για ποιον λόγο ήρθες εδώ ;"
"Σε θέλει ο μπαμπάς ..."
"Πες του πως δεν έχω όρεξη .."
"Λέει  πως είναι σημαντικό ."
"Καλά θα πάω .."
"Τώρα σε θέλει ..." έβλεπε στα μάτια της την ανησυχία αν και μόνο 20 χρόνων ητνα πολύ πιο ώριμη από άλλους στην ηλικία της .
Πήρε τα κλειδιά του αμαξιού του και σε λίγο βρίσκονταν έξω από  το γράφειο του πατέρα του. Χτύπησε . Η φωνή του ακούστηκε βαθειά και ανατριχιαστική .
"Με ήθελες ;" τον ρώτησε
"Ναι κάθησε " του απάντησε πάντα σοβαρός χωρίς Μα σηκώσει το κεφάλι του από τα χαρτιά που μελετούσε .
"Λοιπόν έμαθα πως εσείς νταλαβερια με εκείνη την μικρή ... την κόρη αυτού που σκότωσα .."
Το σώμα του πάγωσε .. Πως είχε μάθει αυτός για την Νοέλια ;
"Δεν υπάρχει τίποτα ... ένα παιχνίδι ήταν για να περάσω την ώρα μου " απάντησε όσο πιο πειστικά μπορούσε .
"Μάλιστα ...πολύ δεν κράτησε για παιχνίδι ; τέλος πάντων . Έμαθα πως είναι η αδερφή του Πέτρου ..."
"Ναι και εγώ το έμαθα πρόσφατα ..."
"Βρήκα τον τρόπο για να πληγώσουμε τον Πέτρο ...θα χτυπήσουμε την αδερφή του ."
Ένιωσε να τσιτωνεταιι . Πως τολμούσε να του ζητάει να χρησιμοποιείσει την νεράιδα του για να κάνει κακό σε αυτό το καθήκι .
"Δεν ξέρω που βρίσκεται ... έχει εξαφανιστεί ... Μάλλον  την κρύβει αυτός ."
"Τότε να την βρεις ! Και θα την απαγάγεις..."
Νόμιζε πως θα τρελαθεί , δνε μπορούσε να της κάνει κακό αλλά και ούτε να παρακούσει τον πατέρα του . Γιατί τότε εκείνος θα έβλαπτε την αδερφή του .. πάντα με εκείνη τον εκβίαζε .
"Εντάξει .." απάντησε απρόθυμα αλλά σοβαρά και σηκώθηκε να φύγει . Θα τον έκανε να πιστεύει πως έψαχνε αλλά και να την έβρισκε δεν θα του το έλεγε ποτε .
"Μην με απογοητεύσεις .. γιατί αλλιώς ξέρεις ..."
"Ναι...ξέρω ..."