Χτισμένη στο ψέμα {TYS17}

Μιλα μου ψιθυρριστα

Την κοιτούσε σαστισμένος , χωρίς να ξέρει τι να πει ...
"Τίποτα ! Αυτό ακριβώς ξέρεις για την ζωή μου ένα μεγάλο τίποτα ! " έπειτα κατέρρευσε , έπεσε στα γόνατα της και άρχισε να κλαίει με λιγμους
"Νοελια..."προσπάθησε να την πλησιάσει ... τον πονούσε . Δεν ήξερε γιατί αλλά τον πονούσε και με το παραπάνω να την βλέπει έτσι .
"Φύγε σε παρακαλώ ...."του είπε πιο ήρεμα αυτή τη φορά . Δεβ αντιστάθηκε υπάκουσε πίστα στην επιθυμία της .
Λίγη ώρα αργότερα στο σπίτι του καθώς έπινε μικρές γουλιές από το ποτό του αναλογίζονταν όσα είχαν γίνει τις τελευταίες μέρες . Είχε καταπατήσει πάνω από τα μισά πράγματα για τα οποία ήταν γνωστός σε όλους . Η αλαζονεία του πρώτα από όλα . Και στην συναιχεια έκανε υπομονή , πήγαινε πίσω με τα νερά της νοελιας . Σαν γνωστός Καζανόβας που ήταν η υπομονή αποτελούσε απαγορευμένη λέξη στο λεξικό του μυαλού του . Είχε οποία κοπέλα ήθελε στο κρεβάτι του ακριβώς το ίδιο βράδυ αφού την είχε γνωρίσει . Καμία δεν έλεγε όχι , καμία δεν ζητούσε τίποτα παραπάνω από το σεξ μιας βραδιάς . Κι αυτός ήταν ικανοποιημένος και οι κοπέλες που έφερνε σχεδόν κάθε βράδυ . Δεν ήθελε δεσμεύσεις . Θεωρούσε πως έτσι χάνονταν όλη η ουσία , όλο το πάθος , οι σχέσεις καταντουσαν  πληκτικές και δεν του άρεσε η ρουτίνα . Αντίθετα το σεξ της μιας βραδιάς , έκρυβε πάθος αυθορμητισμό , χωριά ρέπει και μη . Ήταν άγριο αλλά έκρυβε και και τρυφερότητα . Πολύ λίγες μετά τον είχαν ξανά ενοχλήσει , δυο τρία τηλέφωνα , μηνύματα και επισκέψεις στο γραφείο του . Τον παρακαλούσαν για ακόμα μια βραδιά ηδονής, και  ο Αντώνης δεν τους χαλούσε το χατήρι . Όμως οι δυο φορές ήταν το όριο του . Μετά απο την δεύτερη φορά δεν ξανά συναντούσε καμία , και όσες επέμεναν και τον απειλούσαν με ψεύτικες εγκυμοσύνες και δημοσιεύσεις που Δεβ ήθελε να διαρευσουν στον τύπο έβλεπαν την σκληρή πλευρά του .
Στο σεξ ήθελε να είχε το πάνω χέρι . Να είναι ο κυρίαρχος στην γυναίκα . Να την εξεφτηλιζει άμα ήθελε ή να της έκανε γλυκό έρωτα άμα είχε τις καλές του . Το ξεκαθάριζε σε κάθε μια ξεχωριστά και καμία δεν έφερνε αντιρρήσεις . Ποιος θα μπορούσε άλλωστε . Όλοι έτρεμαν και μόνο μπροστά στο άκουσμα του ονόματος του και γνώριζε πως όλες οι γυναίκες θεωρούσαν τιμή να περάσουν μια νύχτα μαζί με τον μεγαλύτερο γόη στην Ελλάδα και πιθανόν στην Ευρώπη ολόκληρη .
Με την νοελια όμως όλα ήταν διαφορετικά .  Ίδια η νοελια ήταν διαφορετική . Δεν φοβήθηκε να του αντιμιλήσει , να τον διώξει , να τον αγνοήσει . Αυτό το τελευταίο ειδικά ... αυτό τον εκνεύριζε . Είχε πιέσει το ευαίσθητο σημείο του . Αυτό που τον πονούσε και τον πισμονε. Δεν το άντεχε . Ήθελε να τον σέβονται όλοι , να τον υπακούν όλοι . Δεν το ζητούσε απλά το απαιτούσε . Επερνε πάντα ότι ήθελε . Κι όμως ακόμα κι αυτό είχε αλλάξει τώρα . Είχε χύσει ιδρώτα για να της αποσπάσει μια κουβέντα  και ποιος ξέρει ποσό ακόμα θα έχυνε για να την κάνει δίκη του .ενιωθε όμως πως δεν ήθελε  να ήταν μόνο δυο βραδιές μαζί της  αλλά πολύ περισσότερο . Ο μυστήριος χαρακτήρας της την έκανε ξεχωριστεί . Δεν αποζητούσε τον έρωτα , το έβλεπε στα μάτια της , ήταν πιο πολύ αφωσιομενη στην καριέρα της . Κι ήταν αυτό ακριβώς που έψαχνε . Μια θυλικη έκδοση του εαυτού του . Αυστηρή επαγγελματίας αλλά και καλή εραστης για το βράδυ . Τίποτα πραπανω , τίποτα λιγότερο . Χωρίς μέλια και αηδίες , χωρίς γκρίνιες δεσμεύσεις και το πιο σημαντικό , χωρίς να χρειάζεται να αποσπάει χρόνο από την δουλειά του . Απόλυτη ηδονή και ελευθερία μαζί . Χωρίς αναστολές . Αυτό ζητούσε πάντα ... κι αυτό είχε μόλις βρει στην νοελια .
Σχεδόν είχε ξεχάσει το στοίχημα που είχε βάλει πριν από μήνες με τον φίλο του σε και η την καφετέρια . Άμα κατάφερνε να την ρίξει στο κρεβάτι θα υπέγραφε μια μεγάλη συμφωνία . Αρχικώς η συμφωνία ήταν ο μόνος λόγος που δέχθηκε να την πλησιάσει , γρήγορα όμως κατάλαβε πως και κάτι άλλο τον τραβούσε πάνω της . Όχι όχι Δεβ δεν έρωτας ... έτσι νόμιζε τοουλαχιστοβ. Αυτή η γυναίκα του προκαλούσε θαυμασμό τόσο με την ομορφιά της όσο και με το πανέξυπνο μυαλό της . Την ήθελε και θα την έκανε δίκη του και όχι για το ηλιθιο στοίχημα αλλά επειδή ένιωθε τη επιθυμία να την έχει για πάντα δίπλα του .
Το ποτό του είχε τελειώσει , η νύχτα είχε μετατραπεί σε άγρια . Ένας μανιασμένες αέρας έγδερνε τα κλαδιά των δέντρων του κήπου του και αναταραχές τα ήρεμα νερά της πισίνα του . Το κρύο άρχισε να τον διαπερνά και μπήκε μέσα . Λίγο η κούραση , και λίγο οι σκέψεις του τον οδήγησαν σε έναν γρήγορο και ήρεμο ύπνο . Αύριο θα έκανε το επόμενο του βήμα . Λίγο ριψοκίνδυνο αλλά θα άξιζε τον κόπο .
.
.
.
.
Όταν άκουσε την πόρτα της να κλίνει ξέσπασε . Για ακόμα μια φορά είχε αφήσει ελεύθερα τα συναισθήματα της , μάλιστα μπροστά σε κάποιον ξένο ( κι άλλος σπασμένος κανόνας της ) . Ήταν θυμωμένη με τον εαυτό της με εκείνον , ακόμα κι αν δεν της είχε κάνει τίποτα . Τη είχε ρωτήσει , την είχε λυπηθεί . Αυτό που μισούσε σε όλη της την ζωή ακόμα και πριν από το ατύχημα . Να την λυπούνται , να νιώθουν άσχημα για κρήνη , να της προσφέρουν βοήθεια . Όλα αυτά έβλεπε στα μάτια των ψυχολόγων της και τους αποθουσε. Ήθελαν να βοηθήσουν , όχι όμως από αληθινή ενδιαφέρον .. αντιθέτως από λύπηση . Ήταν το ορφανό κορίτσι που είχε χάσει τους γονείς της με τρόπο βάναυσο . Τίποτα παραπάνω , κανένα συναίσθημα . Οι πρώτες συνεδρίες κυλούσαν πάντα με την ίδιο κάπως ήρεμο τρόπο . Προσπαθούσαν να την πλησιάσουν να της ανοίξουν την καρδιά , και όταν όλες τους πι προσπάθειες τους αποτύγχαναν , η λύση ήταν άλλη, όχι τόσο χρονοβόρα , και πιο αποδοτική . Έπρεπε να την κάνουν να σωπάσει ... να μην του ενοχλεί να μην ενοχλεί κανέναν , να μην αποτελεί κακό παράδειγμα για τα αλλά παιδιά του ορφανοτροφείου . Και πως το πετύχαιναν αυτό ; με φάρμακα . Μεγάλες , τεράστιες ποσότητες αντικαταθλιπτικών , βαριών  ηρεμιστικών ακατάλληλων για παιδιά  και απομόνωση . Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που γνώρισε εκείνον, τον πρώτο και τελευταίο της έρωτα , τον βιαστή της . Η κατάσταση χειροτέρεψε με ενέσεις δεσίματα σε καρέκλες , μεταφορές σε κλινικές (κολαστήρια ) . Φριχτές αναμνήσεις για να μην βγει η φήμη ότι βιάστηκε , για να μην τοιμωρηθει ο ένοχος βγάλανε ένα αθώο 14χρονο κοριτσάκι  τρελό . Από τότε τους μίσησε , και έβαλε σκοπό της ζωής της να περάσει ιατρική στην Αθήνα και να φύγει μακριά τους . Όλα αυτά τα πέτυχε με την βοήθεια της Ιωάννας φυσικά , άλλαξε όμως πιο πολύ στην πορεία . Έγινε πιο σκληρή , πιο δύσκολη να την "διαβάσεις " όπως έλεγαν . Έβαλε τους πρώτους της κανόνες , που σύντομα βρέθηκαν να γεμίζουν άνετα ένα τετράδιο . Και έμεινε μακριά από έρωτες . Δεν ήθελε να ερωτευτεί . Όχι δεν απαρνιούνταν την ηδονή . Την αποζητούσε και την επερβε χάρη στην ομορφιά της όποτε ήθελε . Αλλά μέχρι εκεί έρωτας της μια βραδιάς χωρίς συναισθήματα , ονόματα ,διευθύνσεις και τηλέφωνα . Έμενε ικανοποιημένη και προχωρούσε .

Περάσαν δυο μέρες , δυο μέρες αναστατώσεις και για τις δυο πλευρές . Το ακριβώς επόμενο πρωινό στο σπίτι της νοελιας είχε σταλεί μια όχι τόσο επίσημη πρόσκληση για ποτό σε κεντρικό μαγαζί της Αθήνας το μεθεπόμενο βράδι . Η σύγχυση μεγάλη και από τα δυο στρατόπεδα . Ο Αντώνης για πρώτη δορά ένιωσε αγωνία για το εάν η νοελια θα δέχονταν ή θα απέρριπτε την πρόταση του . Η τελευταία από την πλευρά της να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο ναι και το όχι .
Ήταν Σάββατο βράδυ . Το μπαρ ήταν γεμάτο από κόσμο , πιο πολύ ζευγαράκια  . Η κοπέλα προχώρησε μέσα τραβώντας πολλά ανδρικά βλέμματα και έκατσε στην μπάρα . Παρήγγειλε ένα ποτό , ότι πιο δυνατό βρήκε και περίμενε την κίνηση του . Ήταν εδώ τον είχε δει καθώς έμπαινε μέσα . Στην ίδια μπάρα λίγες θέσεις πιο πέρα και την κάρφωνε με το βλέμμα του . Έπιασε τον εαυτό της να κοκκινίζει ελαφρά . Το απέδωσε στην ζέστη . Το ποτό της έφτασε . Ήταν κερασμένο  από τον κύριο στην γωνία όπως της είχε πει και ο μπάρμαν .
Άρχισε βα το απολαμβάνει . Μόνο λίγα λεπτά πριν το αισθανθεί από πίσω της όρθιο .
"Ήρθες ..."το άκουσε βα λέει σαν να μην το πίστευε ότι στέκονταν μπροστά του .
Χωρίς να γυρίσει να τον κοιτάξει έδωσε την απάντηση της .
"Από ότι βλέπεις " ήθελε βα τον ειρωνεύεται να τον προκαλεί . Κάθισε δίπλα της με το ποτό του . Η ώρα περνούσε συζητώντας σε φιλικά πάντα πλαίσια . Εκτός από τις ματιές ... οι ματιές τα έλεγαν όλα . Τις φλόγες που έκρυβε ο καθένας τους . Το ποτό είχε αρχίσει βα κάνει και για τους δυο την δουλειά του . Είχαν χαλαρώσει και σε μια στιγμή ο Αντώνης έσκυψε πλησιάζοντας το λαιμό της νοελιας και δίνοντας της ένα απαλό φιλί . Εκείνη αναστέναξε χαμηλόφωνα σχεδόν σιγανά
"Με ανάβεις τόσο πολύ τώρα ..." της ψιθύρισε αισθησιακά στο αυτί .