Χτισμένη στο ψέμα {TYS17}

Caroline Brooks (παρτ 2)

Το καλοκαίρι είχε περάσει γρήγορα εκείνη την χρόνια και είχε έρθει  πλέον η ώρα να επιστρέψει στο σχολείο .
Κάθονταν στον μεγάλο πάγκο της κουζίνας του σπιτιού τους και κοίταζε φυλλάδια για διαφορά γυμνάσια . Είχε κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να πείσει την μητέρα της να την αφήσει να πάει σε ένα κανονικό γυμνάσιο κοντά στο σπίτι τους , και τώρα που το είχε καταφέρει είχε αποφασίσει να τα κανονίσει όλα μόνη της . Ήθελε επιτέλους να πάρει την ζωή στα χέρια της . Θεωρούσε τον εαυτό της αρκετά μεγάλο για να πέρνει αποφάσεις και είχε τον πατέρα της να την στηρίζει και να πηγαίνει μαζί της κόντρα στις παρανοϊκές απαιτήσεις της μητέρας της .
Η μέρα που ανακοίνωσε στην Solen πως δεν υπήρχε περίπτωση να συναιχισει να φοιτει σε εκείνο το φριχτό κολέγιο , έχει αποτυπωθεί στο μυαλό της ως η μέσα που πέτυχε την πρώτη της νίκη απέναντι στην δικτατορική μητέρα της .
Μετά από πολλές συζητήσεις με τον εαυτό της και αφού είχε κάνει πολλές πρόβες στον καθρέφτη του δωματίου της , είχε κατέβει κάτω με αποφασιστηκοτητα και στάθηκε ακριβώς απέναντι από την μητέρα της που έπινε τον καφέ της .
"Carol τι κανείς ακόμα έτσι σε μια ώρα πρέπει να είμαστε στο μάθημα χώρου σου , τρέχα να ετοιμαστείς όπως έχει κάνει και η αδερφή σου ."
"Θέλω να μιλήσουμε πρώτα "
"Να πούμε τι ακριβώς Caroline ; Σε παρακαλώ μην με κουράζεις με τις φλυαρίες σου ."
"Για το σχολείο μου θέλω να σου πω "
"Τι να μου πεις για το σχολείο σου ; Δεν νομίζεις ότι είναι λίγο νωρίς ακόμα για να αρχίζεις  να πακετάρεις; "
"Ναι σχετικά με αυτό , αποφάσισα να μην πάω εκεί γυμνάσιο , και ο μπαμπάς συμφωνεί μαζί μου "
Η μητέρα της σχεδόν πνίγηκε με την καφέ της και βούρκωσε τα μάτια της . Η Carol με το ζόρι συγκρατούσε τα γέλια της , έπρεπε να δείχνει σοβαρή και αποφασισμένη .
"Δεν μπορεί να τα εννοείς όλα αυτά  φυσικά "
"Φυσικά και τα εννοω μαμά . Δεβ θέλω να πάω εκεί πέρα και δεν μπορείς να με πιέσεις ."
"Και που θες να πας ;"
"Σε ένα γυμνάσιο που να πηγαίνουν κανονικά παιδιά όχι ψωνισμενα πλουσιόπαιδα ."
"Carol! Πρόσεχε την γλώσσα σου ! Το σχολείο που σε στέλνω είναι το καλύτερο ! Πως γίνεται να θες να πας σε δημόσιο ;"
"Εγώ εκεί θέλω να πάω και θα το κάνω "
"Ένα πρόβλημα είσαι . Γιατί Δεβ μπορείς να πέρνει παράδειγμα από τηβ αδερφή σου ; Μπορεί να είναι μικρότερη αλλά έχει γίνει μια κανονική δεσποινίς . Κι με εσένα παλεύω τόσα χρόνια και δεν λες να βάλεις μυαλό . Θα γίνεις η ντροπή της οικογένειας . Τι να σου πω κάνε ότι θέλεις , αλλά εγώ δεν το εγκρίνω ."
Η Carol είχε νιώσει μια τεράστια ανακούφιση μέσα της και είχε τρέξει μέχρι το δωμάτιο της . Ποτε Δεβ συμβάδιζε με τους κανόνες καλής συμπεριφοράς που επέβαλε η μητέρα της . Συχαινονταν όλους αυτούς τους θεατρινισμούς , όλη την πλαστή εικόνα που ήθελαν να προβάλουν στους άλλους για να μην τους καταλαβαίνουν .
Δεν ήταν χαζή , είχε καταλάβει πως ανάμεσα στον πατέρα της και την μητέρα της τα πράγματα ήταν άσχημα . Μια φορά μάλιστα τους είχε ακούσει να τσακώνονται πολύ άσχημα , ένα βράδυ που δεν είχε ύπνο .
Καταλάβαινε τον πατέρα της . Γιατί την Solen την ένοιαζε μόνο η εικόνα που θα έδειχναν προς τα έξω , δεν φαίνονταν πλέον με αγάπη στον σύζυγο της , τα λεφτά της είχαν θολώσει το μυαλό . Όσο μακριά ήταν από  την ιδεολογία της μητέρας της τόσο κοντά βρίσκονταν στον πατέρα της . Αυτός την είχε κάνει να παθιαστει με την αγγλική λογοτεχνία και να διαβάσει τόνους βιβλίων . Περνούσε μαζί του κάθε Σαββατοκύριακο του καλοκαιριού και τον ακολουθούσε σε κάθε ταξίδι του .