Χτισμένη στο ψέμα {TYS17}

Ισως...

Η νοελια είχε μείνει καθηλωμένη στην θέση της , να παρατηρεί την Carol που της αφηγούνταν πτι είχε γίνει στην ζωή της . Τα μάτια της νεαρής της φίλης δεν έλεγαν να στερέψουν από δάκρυα . Όχι σε καμία περίπτωση η νοελια δεν θα μπορούσε να συνδυάσει το δικό της κρυφό και φριχτό παρελθόν με αυτό της Caroline , δεν μπορούσε όμως να μην παραδεχτεί πως ότι της συνέβη ήταν απαίσιο και να συμπονέσει μαζί της . Σηκώθηκε από εκεί που καθόταν και κατευθηνθηκε προς το μέρος της κλείνοντας την σε μια σφιχτή αγκαλιά .

"Και τώρα η μητέρα σου τι ήθελε εδώ ; "
"Έμαθε για τον Ben δεν ξέρω από που . Ήρθε για να με απειλήσει , όπως κάνει πάντα έτσι κι αλλιώς ."
"Με ποιο πράγμα να σε απειλήσει ; Τι μπορεί να σου κάνει ;"
"Θεωρεί πως ο Ben δεν ανήκει στο επίπεδο μου , και δεν πρέπει να ειμαι μαζί του για να μην με διαβρώσει .με απείλησε πως θα φροντίσει να ακυρώσει την υποτροφία του άμα δεν τον χωρίσω "
"Τι;"
"Πρέπει να το κάνω .... Δεν θέλω σε καμία περίπτωση ο Ben να χάσει τα όνειρα του εξαιτίας μου ."
"Carol όχι ! Δεν μπορείς να καταστρέψεις την ζωή σου επειδή το λέει η μητέρα σου . Μπορείς να μιλήσεις στον Ben να του εξηγήσεις πως έχει η κατάσταση . Μαζί μπορείτε να βρείτε μια λύση . "
"Δεν μπορώ να το δοακινδυνεψω . Δηλαδή δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο . Ο Ben θα προτιμήσει τις σπουδές του από εμένα έτσι κι αλλιώς ."
" Carol τι είναι αυτά που λες ; ο Ben σε λατρεύει ! Και εξάλλου δεν σου ζήτησα να τον αφήσεις να παρατήσει την σχολή του για εσένα . Μια λύση σου είπα να βρείτε . "
"Δεν ξέρω ... ίσως " της απάντησε η Carol διστακτικά .
"Αύριο κιόλας θα πας και θα συζητήσετε . Και Δεν δέχομαι αντιρρήσεις !" Η νοελια της έκλεισε το μάτι πριν σηκωθεί όρθια και να πλησιάσει το παραθυρο . Δεβ είχε καταφέρει ακόμα να συνέλθει από την συνάντηση της με τον Αντώνη και τώρα όλα αυτά που της είπε η Carol της είχαν δημιουργήσει έναν τεράστιο πονοκέφαλο .
"Εσυ που ήσουν τόση ώρα ;"
"Στην βιβλιοθήκη , είχα να διευθετησω κάποια πράγματα πριν τις διακοπές ." Συχαινονταν να λέει ψέματα , επιβάλλονταν όμως στην περίπτωση της . Άμα της έλεγε το οτιδήποτε ήταν σίγουρη πως θα την επέκρινε και στην συνέχεια θα έλεγε τα πάντα στον Stephan και ποιος ξέρει που θα κατέληγε η ιστορία . Είχε αρχίσει να βάζει μια τάξη στη ζωή της και ήταν χαρούμενη. Ναι χαρούμενη ... Ίσως η ασφάλεια να την ανάγκαζε να νιώσει χαρούμενη . Αυτό αναζητούσε από πολύ παλιά στην ζωή της , να ξανανιώσει ασφαλής και ίσως τώρα να το κατάφερε .
"Νοελια με ακούς που σου μιλάω ;"
Η κοπέλα γύριςε το σώμα της και απομάκρυνε μια τούφα που είχε πέσει στο πρόσωπο της .
Δεν είχε ακούσει τίποτα από ότι της είχε πει η φίλη της όμως θα έδινε στόχο άμα την άφηνε να καταλάβει που ταξίδευε το μυαλό της .
"Ναι σε άκουγα πολύ καθαρά "
"Ωραία λοιπόν θα έρθεις ;"
"Να έρθω που είπαμε ;"
"Αυτό είναι που με άκουγες ; φαντάσου να μου έλεγες το αντίθετο "
"Καλά μωρε πως κανείς έτσι ; αφαιρέθηκα λίγο , αυτό είναι όλο . "
"Αύριο η σχολή έχει χορό πριν από τις διακοπές , πάντα κάνουν έναν ."
"Δεν νομίζω πως θα έρθω , ξέρεις δεν μου αρέσουν πολύ αυτά τα πράγματα ."
"Δεν θα σα πιέσω γιατί δεν φαίνεσαι και πολύ καλά . Όμως θα σου έλεγα να μην κλειστεις στο δωμάτιο πάλι . Διακοπές είναι ! Θα είναι και ο Stephan . Θα περάσουμε ωραία θα δεις "
"Carol πραγματικά δεν έχω την διάθεση για πάρτυ και χορούς και γενικά όλα αυτά . Θα σας είμαι χαλάστρα στην παρέα . Είναι καλύτερα να μην έρθω σου λέω . Πηγαίνετε και περάστε καλά και αφήστε με εμένα "
"Καλά ... άμα αλλάξεις γνώμη προλαβαίνεις μέχρι αύριο . Θα πας Ελλάδα στους γονείς σου ;"
"Εγώ ; Εμ ... όχι , θα καθησω εδώ , έχω και κάποιες εργασίες που πρέπει να παραδοθούν αμέσως μόλις ξανά ανοίξει η σχολή . Όποτε ναι θα μεινω εδώ , μια χαρά είναι ."
"Μα Δεβ σου έχουν λείψει οι γονείς σου καθόλου; ούτε λίγο ; Και για να πούμε την αλήθεια δεν σε έχω ακούσει να μιλάς στο τηλέφωνο μαζί τους στο τηλέφωνο ."
"Φυσικά και μου έχουν λείψει .... πάντα μου λείπουν ) ψιθύρισε τα τελευταία της λόγια .
"Απλά Δεβ έχω χρόνο , και οι γονείς μου θα πνίγονται στην δουλειά αυτό το διάστημα . Μπορώ να περιμένω μέχρι το καλοκαίρι . Και μιλάω μαζί τους .... δεν θα έτυχε να είσαι μπροστά όμως ."