Να μεινεις μακρυα μου !

1.6K 113 10
                                    

"Τι θέλεις εσυ εδώ ;"
"Ανησυχούσα για εσένα "
"Δεν χρειαζόταν , γυρνά από εκεί που ήρθες ."
"Μην μου φέρεσαι έτσι Νοέλια "
"Και πως θέλεις να σου φερθώ ρε Αντώνη ; Να κάνω πως δεν συνέβαινε τίποτα και να χαρώ μαζί σου τον έρωτα ;"
"Δεν σου ζήτησα αυτό .."
"Όχι άμεσα ... όμως εκεί θέλεις να καταλήξουν τα πράγματα ."
"Ναι οκ εκεί θέλω να καταλήξουν , το παραδέχομαι . Όμως δεν θέλω να σε πιέσω για τίποτα . Μπορώ βα περιμένω για όσο χρειαστεί ."
Η Νοελια αναστέναξε βαθιά .
"Εμείς οι δυο δνε πρόκειται να έχουμε κάτι ... ειδικά μετά από όλα αυτά . Τώρα φύγε και μην ξαναέρθεις ...έτσι κι αλλιώς δεν θα είμαι εδώ για πολύ ακόμα .."
"Τι εννοείς ; πως δεν θα είσαι εδώ ; που θα πάς;"
"Αυτό δεν αφορά εσένα " πήγε να κλείσει την πόρτα Μα ο Αντώνης αποδείχθηκε δυνατότερος και κατάφερε να την κρατήσει ανοιχτή . Η κοπέλα Ξεφυσιξε αγανακτηςμενη .
"Αντώνη φύγε από εδώ σε παρακαλώ " το πρόσωπο της έμοιαζε κουρασμένο . Κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Αντώνη . Η γυναίκα που στέκονταν απέναντι του μπορεί να ήταν όμορφη όπως πάντα όμως η άσχημη ψυχολογία της ητβα διακριτή από μακριά . Η Carol  δεν του έλεγε ψέμματα όλο αυτό το καιρό . Η Νοέλια ητβα πραγματικός ράκος . Πονούσε να την βλέπει έτσι , ένιωθε αδύναμος μπροστά στα βουρκωμένα μάτια της που τον κοιτούσαν παρακλητικά για να φύγει .
"Εντάξει " της είπε τελικά " θα φύγω ... όχι απο την Αγγλία ... από το σπίτι . Κάποια στιγμή που θα έχεις συνέλθει όμως πρέπει να μιλήσουμε . Δεν θα μπορείς να το αποφεύγεις για πάντα . " έκανε μεταστροφή και έφυγε από το οπτικό  της πεδίο σε κλάσματα δευτερολεπτου .
Η νοελια έχωσε το πρόσωπο της ανάμεσα στα χέρια της και γονάτισε μπροστά από την κλειστή πόρτα κλαίγοντας σπαραχτικα.
Πως είχε κάνει τόσο Σκατα τηβ ζωή της ; αναρωτήθηκε μέσα της . Όταν η Carol επέστρεψε σπίτι την βρήκε εκει στην ίδια θέση να κλαίει . Αμέσως παράτησε τα πράγματα της στο πάτωμα και έτρεξε κοντά της για να την βοθησει να σηκωθεί και να καθίσει σε κάποιον καναπέ . Στη συνέχεια κάθησε και η ίδια δίπλα της και την χάιδευε στοργικά στην πλάτη καθώς η Νοέλια προσπαθούσε να ηρεμίσει .

"Δεν φταις εσυ Νοέλια ..."
"Πως σου ήρθε αυτό ;"
"Ο Αντώνης μου είπε τα πάντα ... από την πρώτη κιόλας μέρα , όσο κοιμωσουν . Ξέρω πως βασανίζεσαι από τις τύψεις και γι αυτό μας αποφεύγεις όλους . "
"Εγώ φταίω Carol είμαι απαίσια ! Εξαιτίας μου συνέβησαν τα πάντα "
"Τίποτα δεν έγινε εξαιτίας σου ! "
"Δεν μπορείς να καταλάβεις .."
"Μια χαρά καταλαβαίνω ... απλά τίποτα δεν έγινε εξαιτίας σου . Δεβ ήθελα να σου το πω για Να μην αναστατώθεις κι άλλο όμως δεν θέλω να σε βλέπω να κατηγορείς τον εαυτο σου .
"Carol τι εννοείς ;"
"Το ατύχημα του Stephan δεν ήταν ατύχημα ..."
"Μην λες κουταμάρες Carol το είδα με τα μάτια μου . "
"Εννοω πως δεν έφταιγε το γεγονός του ότι ήταν μεθυσμένος . Τα φρένα δεν έπιαναν κάποιος τα είχε πειράξει . Έτσι είπαν οι εμπηρογνωμονες . "
Η Νοέλια έμεινε να την κοιτάζει με ένα κενό βλέμμα μέχρι να καταφέρει να συνειδητοποιείσει τι ακριβώς της έλεγε η φίλη της .
"Δεν μπορεί ..."
"Νοέλια αυτό έγινε .... ο Ben μου το είπε προχθές . Ήταν στημένο . Υποψιάζομαι πως κάποιος ήθελε το κακό και των δυο σας ..."
"Ποιος ; ποιος μπορεί να έκανε κάτι τέτοιο ;"
"Στην μηχανή βρέθηκε ένα μανικετόκουμπο με το αρχικό "Π" "
Τα μάτια της Νοέλιας άστραψαν . Το γνώριζε εκείνο το μανικετόκουμπο . Τόσο καλά που θα το αναγνώριζε και με κλειστά μάτια . Ήταν του Πέτρου . Πάλι εκείνος ο απαίσιος μπλέκονταν στη ζωή της και ην έκανε άνω κάτω . Τι ήθελε πάλι από την ίδια ; Δεν είχε κλείσει τους λογαριασμούς της μαζί του ;"
"Νοέλια τι έπαθες ; Εσυ ασπρίσες σαν το πανί . "
"Carol ... ξέρω ποιος το έκανε . "
"Είσαι σίγουρη ; Μήπως κανείς κάποια λάθος και μπλέξεις κάποιον αθώο ;"
"Πίστεψε με Carol αυτός που το έκανε μόνο αθώος δεν είναι . Σήκω φεύγουμε τώρα "
"Τρελάθηκες παιδί μου που θα πάμε ;"
"Στο αστυνομικό τμήμα να δώσω κατάθεση και να το πιάσουν το ρεμάλι. Αρκετά τον άφησα να με βασανίζει τόσα χρόνια . Δεν τον φοβάμαι πλέον "
"Ποιος είναι Νοέλια ;"
"Θυμάσαι που σου είχα μιλήσει για κάποιον μαφιόζο που με εκβίαζε με ένα χρέος των γονιών μου ;"
"Ναι ... ο Αντώνης σε είχε βοηθησει να ξεχρεώσεις από ότι θυμάμαι ."
"Ακριβώς ... δεν ξέρω για ποιον λόγο με κατατρέχει ακόμα όμως όλα αυτά είναι σίγουρα δίκη του δουλειά "
"Πως μπορείς να είσαι σίγουρη ;"
"Το μανικετόκουμπο είναι δικό του . Το όνομα του είναι Πέτρος .... η φωτογραφία που μου έδειξες απεικονίζει επακριβώς το δικό του μανικετόκουμπο . "

Χτισμένη στο ψέμα {TYS17}Onde histórias criam vida. Descubra agora