Ik dacht dat ik wist wie ik was. Alles was één groot leugen. Ken je dat gevoel dat je alles hebt maar dat je eigenlijk niets hebt? Dat je alles over jezelf weet maar eigenlijk helemaal niets weet? Nee? Op begin ik ook niet.
Ophelia is een meisje va...
Pov. Prins Mason Het was tijd om te dineren en zoals gewoonlijk zat ik aan tafel. We zaten te wachten op m'n zusje Daniella en haar beste vriendinnen. Toen gingen de deuren open en ik zag m'n zusje en...Prinses Stella. Ze was prachtig, ik bleef haar aankijken. Ik stond op en ging naar de meisjes toe. Ik begroette eerst prinses Stella. 'Goedendag prinses Stella, u ziet er weer prachtig uit' en ik drukte een kus op haar hand. Ze werd een beetje rood, maar dat vond ik zo schattig aan haar.
We bleven een tijdje in elkaars ogen kijken, maar toen realiseerde ik me dat we niet alleen zijn. Nu is het buurt van m'n zusje. 'Goedendag zusje van me' en ik drukte ook een kus op haar hand. Ze kreeg een lach op haar gezicht. Ik ging naar het andere meisje die ik niet kenden. Ze maakte een reverence en ze zei: 'Uwe koninklijke hoogheid'. 'Goedendag ik ben prins Mason'. Stelde ik mezelf voor. Waarop ze antwoordde 'ik ben Elisabeth' ik drukte ook een kus op haar hand en gaf haar geen aandacht meer. Ik ging terug naar Stella en vroeg of ik haar kon begeleiden. Ze knikte. Tijdens het eten zag ik dat ze stiekem naar me gluurde, ze is echt prachtig. Na het eten namen de meisjes afscheid en ze vertrokken.
Ik lag in bed en ik kon aan niets anders denken dan aan Prinses Stella. Zou ik gevoelens voor haar hebben? Met deze gedachte viel ik in slaap.
Pov. Stella Pfff...Ik lig nu in m'n bed, ik kan alleen maar denken aan Prins Mason. Hij is knap, lief en een echte gentleman. Ik kreeg een glimlach op m'n gezicht. Pfff...Stella stop niet meer aan hem denken. Maar ik kon hem gewoon niet uit m'n gedachte zetten. Na een tijdje viel ik in slaap denkend aan Prins Mason.
Pov. Elisabeth Het was vandaag een leuke en een lange dag. Ik kon het nog altijd niet geloven wat er vandaag allemaal is gebeurt. Het is al heel laat en morgen is het school pff...Ik heb daar echt geen zin in, hmmm...Het enige leuke aan school was Blake. Ik schrok van m'n eigen gedachten. Hoezo Blake, waarom denk ik nu aan hem? Ik ben toch niet verliefd op hem?! 'Nee kan niet Elisa, je kent hem amper hij heeft je twee keer geholpen meer niet' zei ik opeens luid. En viel in slaap.
Pov. Blake Hmmm...de hele dag dacht ik aan dat meisje Elisabeth, ze is prachtig. 'Blake' hoorde ik opeens iemand roepen. Het was de koning. Ik maakte snel een reverence en zei 'Uwe koninklijke hoogheid' 'kun je even mee komen naar m'n kantoor' zei de koning. 'tuurlijk' antwoordde ik. Toen we aankwamen bij zijn kantoor wees hij dat ik moest gaan zitten. Ik deed wat er van me gevraagd werd, en hij begon te praatte. 'zoals je weet is m'n dochter vermist na haar geboorte' ik knikte. Hij begon verder te vertellen. 'en ik wil jou de taak geven om haar te zoeken ze zou nu 16 jaar zijn ze wordt bijna 17 en je kunt haar herkennen aan een teken op haar schouder' de koning keek me aan en ik zei 'Ik zal meer dan m'n best doen om haar te zoeken ' 'dat is wat ik wil horen' zei de koning hij gaf me nog wat uitleg en dan mocht ik naar m'n kamer om uit te rusten.
Ik lag op m'n bed en zag Elisabeth weer voor me, ik dacht dag en nacht aan haar en ik heb haar maar drie keer gezien. Hmmm...Ik ben toch niet verliefd op haar? Ik kon haar niet uit m'n gedachte zetten en besloot om gewoon te slapen want het was al heel laat en morgen wordt het een lange dag.
Pov. Elisabeth Ik stond vandaag vroeg op, zelfs weet ik niet waarom zou het door Blake zijn? 'Elisa stop, niet aan hem denken en concentreer je op andere zaken' zei ik tegen mezelf. Opeens zag ik m'n moeder staan ze keek me raar aan. 'Waarom praat je tegen jezelf gaat het wel?' 'ja mam, gaat wel gewoon een beetje stress' zei ik snel. Ik ging naar de badkamer en deed m'n dagelijkse routine. Toen was het tijd om kleding te zoeken. Ik koos voor een witte blouse en een kort rose rok.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik ging naar beneden en om te ontbijten, ik begroette m'n ouders en we praatte over van alles en nog wat. Toen was het tijd voor school, ik ging zingend naar school. Ik ben eindelijk op school en ik zag de meisjes ze zagen er echt mooi uit.
Outfit Stella
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Outfit Daniella
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik liep naar hun en ik was vroeg eerste keer, we hebben over van alles en nog wat gepraat. Toen zag ik Blake, omg hij was echt mooi. Ik kon m'n ogen niet van hem afhouden, toen zag ik dat hij mij nu ook aankeek. Hij had mooie prachtige blauwe ogen ik kon wel in z'n ogen verdrinken.
Toen gaven Stella en Daniella me een schouderklopje. Ik keek hun aan en ze begonnen gelijk te lachen. 'we bleven je naam roepen maar je hoorde ons niet' zei Daniella met een grijns. 'hmmm...zien we nu een verliefde Elisa' zei stella. Ze schoten gelijk in de lach. Ik keek hun streng aan en zei 'Als ik van jou was dan zou ik maar zwijgen, ik zag wel hoe je naar Prins Mason keek' ik hoorde Daniella nog harder lachen en lachte met haar mee. Stella werd een beetje rood. 'Nee, ik keek hem niet aan gewoon...' zei stella. Ik kon niet meer. 'pff.. Ja oke, ik geeft het toe ik vind hem een klein beetje leuk' 'een beetje maar' plaagde Daniella. 'ja ik ben gek op hem, ik kan aan niets anders denken dan aan Prins Mason, maar...' 'maar?' vroeg Daniella. Toen ging de bel.