Ik dacht dat ik wist wie ik was. Alles was één groot leugen. Ken je dat gevoel dat je alles hebt maar dat je eigenlijk niets hebt? Dat je alles over jezelf weet maar eigenlijk helemaal niets weet? Nee? Op begin ik ook niet.
Ophelia is een meisje va...
Pov. Onbekende 'Waarom eigenlijk de ijs prinses?' Hoorde ik één van m'n domme mannen vragen. 'Snappen jullie het nog altijd niet?' Ze keken me vragend aan. 'Ugh, Oke ik zal het nog één keer uitleggen, de ijs prinses is de machtigste wezen van alle dimensies samen, ze is heel belangrijk, daarom moeten we haar uitschakelen, voor ze ons uitschakelt, maar we laten haar even genieten van haar nieuwe leven'.
Pov. Elisabeth Ik werd wakker gemaakt door m'n dienstmeisje Lara ik bedankte haar en deed m'n dagelijkse routine. Ik liep m'n inloopkast binnen en na lang zoeken ging ik voor een buig-grijs achtige jurk en nam ook bijpassende hakken en natuurlijk ook een kroon.
Outfit Elisabeth
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik bekeek mezelf in de spiegel en dacht alleen maar aan Blake, wat er gisteren allemaal is gebeurd. Ik kan het nog altijd niet geloven, maar ja ik moet ook niet de eerste de beste geloven, het is allemaal mijn schuld. 'Hallo,...prinses???' zei een stem. Ik draaide me om en zag Lara 'ja?' Zei ik. 'Gaat het wel prinses, hebt u wel gehoord wat ik zei?' Vroeg Lara bezorgd. 'Wil je me alsjeblief gewoon Elisabeth noemen in plaats van prinses en zeg alsjeblief geen u maar je Oke?' 'Eehhh Oke prinses ...ik bedoel Elisabeth'. Ik keek haar streng aan en we schoten gelijk in de lach. We hebben nog veel gepraat en ze zei ook dat ik vandaag m'n eerste prinsessen les krijg. Ik dacht dat ik eindelijk van school af was maar blijkbaar niet.
Het was tijd voor het ontbijt en deze keer namen we een andere weg dan dat we gisteren namen. We kwamen aan bij een grote deur, de wachters deden de deur open en we gingen naar binnen. Het was een eetkamer alleen maar voor de koninklijke familie, het was heel mooi ingericht,. Jammer, ik wou eerlijk gezegd ik de grote zaal gaan zitten maar oke. M'n ouders waren er al ik begroette ze en we hebben lekker ontbeten en veel gepraat.
Nu was het tijd voor m'n les. Ik werd begeleid door een wachter naar een grote zaal. We liepen naar binnen en gingen aan een grote tafel zitten, toen kwam er een vrouw binnen. Ze maakte een reverence en glimlachte naar me, ik glimlachte terug en ze kwam naar me toe. 'Hallo prinses, ik ben Brigitte, ik word vanaf vandaag je gouvernante en je kunt ook bij me terecht als er iets is of als je iets nodig hebt, dus eigenlijk een soort van een vriendin' zei ze met een lach. Ik knikte. Ze lijkt me een lieve vrouw, ik schatte haar rond de 25-26 ze is jong. 'Oke, we gaan eerst beginnen met de schema'. We hebben de schema bekeken, ik moest nog veel leren. De etiketten aan tafel, hoe je zit als een prinses, hoe je loopt als een prinses en zo voort, maar de leukste onderwerp was dansen.
Mijn eerste les was gedaan, ik heb nu vrij. Ik ging naar m'n kamer friste me even op en besloot om even naar de tuin te gaan om een frisse neus te halen maar toen hoorde ik m'n gsm.
Bericht Daniella Heey ik heb gehoord dat je vrij bent, kun je naar me toe komen Stella komt ook en je weet wel waarom x
Ik lachte om haar bericht en schreef Ik kom er zo aan en tuurlijk weet ik waarom x Ik ging naar m'n ouders en zei dat ik even naar Daniella ging zodat ze zich geen zorgen hoefden te maken. Ik ging naar buiten een zag een prachtige koets met paarden, het waren geen normale paarden. De paarden hadden vleugels? Zouden ze kunnen vliegen? Ik stapte in en de koest begon gelijk te rijden, en toen zag ik dat we vlogen. Dit was zo gaaf, deze werd wordt leuker en leuker.
Pov. Daniella Ik en Stella waren aan het wachten op Elisabeth. 'Ze is altijd de laatste' zei Stella lachend. Ik knikte en lachte met haar mee. Na een tijdje is ze eindelijk aangekomen. Ze kwam aan met een prachtige koets en prachtige mooie witte vliegende paarden. 'Het werd tijd, ik dacht dat je niet ging komen' zei ik en we lachten om m'n opmerking. Ondertussen zijn we in m'n kamer. We hadden veel te vertellen. Maar ik zag dat Elisabeth er niet helemaal erbij was met haar hoofd. Toen nam ik m'n gsm en stuurde een bericht naar m'n broer. 'Het plan kan nu beginnen'.
We hebben nog veel gepraat en opeens kreeg Stella een bericht.
Pov. Stella We waren druk in gesprek, toen opeens m'n gsm rinkelde. Het was een bericht van... Mason! M'n Handen waren aan het bibberen en m'n hartje maakte een sprongetje. Ik opende het bericht. Om 14u bij de tuin? M'n hart klopte sneller, hoe, wat zou hij zeggen? Is dit een afspraakje? Ik zag dat de meisjes me nieuwsgierig aankeken. Ik heb ze vertelt dat het bericht van Mason was en heb ook gezegd wat er in staat en toen vroeg Elisabeth 'Hoe laat is het eigenlijk?'. '13:55' zei Daniella. Ik schrok 'zo laat'. 'Ik denk dat je nu moet vertrekken anders kom je te laat' zei Elisabeth en ze begonnen weer te lachen. Ik stond op en vertrok.
Toen ik aankwam in de tuin zag ik niemand en ik besloot om op een bank te gaan zitten. Ik ademde diep en keek rond. Wat is het hier toch mooi, echt prachtig. De bloemen, de lucht, toen voelde ik 2 handen op m'n ogen. 'Je mag drie keer raden, wie er achter je staat' 'Mason?' En hij deed z'n handen voor m'n ogen weg, ik draaide me on en zag Mason, hij keek recht ik m'n ogen. Hij had prachtige groene ogen, we bleven mekaar een tijdje aanstaren. Toen keek hij nog dieper en zei 'ik hou van je' en hij drukte zijn lippen zacht op de mijne en ik kuste hem terug. Ik voelde de vlinders in m'n buik, een kriebelend gevoel. Toen stopte we om te ademen. 'Ik hou ook van jou' antwoordde ik.
Hij keek me verliefd aan en hij draaide zich om en gaf me een prachtige roos 'Dit Is voor jou, m'n mooie roosje' zei hij verliefd. 'Zo mooi' zei ik. 'maar niet zo mooi als jou' antwoordde hij. Ik keek hem verliefd aan. Maar toen realiseerde ik me dat we niet samen kunnen zijn. 'Wat is er?' Vroeg Mason en hij probeerde contact te maken met m'n ogen maar ik weigerde. 'We kunnen helemaal niets samen zijn' zei ik en deze keer keek ik in z'n ogen. 'Hoezo niet?' 'Ben je het vergeten ik ben een fee en jij bent een weerwolf' hij keek me aan een lachte 'we kunnen wel samen zijn, ik ben helemaal geen weerwolf '. ik keek hem vragend aan. Hij legde uit dat hij geen weerwolf was omdat zijn vader niet de koning was en z'n echte vader gewoon een mens was. Ik was heel blij. 'Dus we kunnen wel samen zijn?' Vroeg ik en hij knikte en we gaven mekaar een knuffel.
Pov. Elisabeth Ik en Daniella gingen naar het balkon en we konden Stella en Mason zien. 'Wat zijn ze schattig samen' zei ik en Daniella knikte. 'Sinds wanneer zijn eigenlijk Stella en Mason verliefd op elkaar?' Vroeg ik wat nieuwsgierig. 'Sinds ik helder kan nadenken, zijn die twee smoorverliefd op elkaar' antwoordde Daniella en we begonnen te lachen. Na een tijdje was het terug stil en we keken naar Stella en Mason. Ik moest gelijk weer aan Blake denken, ik voelde de tranen opkomen, maar ik hield ze tegen. Waarom huil ik nu? Huilen is echt niets voor mij en als ik huil dan gaat het over m'n familie of iets heel ergs !
'Elisabeth!!!' Riep Daniella. 'Wat?' Vroeg ik nog geschokt. 'Heb je wel gehoord wat ik zei?' Ik gaf geen antwoord en keek terug naar de tuin. 'Is er iets? Je bent er niet echt bij met je hoofd' 'Er is niets' zei ik zonder emotie. 'Is het Blake?' Ik keek haar aan en ik knikte. We gingen naar binnen en we plofte neer op de zetel. Ik begon te vertellen, ik heb alles gezegd wat er met Blake is gebeurd. 'Maar nu weer je toch dat hij van je houdt' 'ja dat wel maar, waarom moet hij zeggen dat het niet kan, gewoon omdat ik een prinses ben?'. Ik was echt boos en Daniella keek me met grote ogen aan. Ik keek haar vragend aan. 'Je staat in vuur'
