Everything is a choice!

Deel 25

Pov. Elisabeth
We zitten nu in de auto, onderweg naar huis. Ik kan niet wachten, ik heb daar alles gemist. Ik ben echt moe en zo viel ik slaap met mijn gedachtes thuis.

Pov. Blake
We zitten in de auto onderweg naar de ijs dimensie. Ik zag dat Elisabeth moe was en na paar minuten viel ze in slaap en haar hoofd kwam op mijn schouder terecht. Wat is ze toch schattig als ze slaapt, ik ben nu echt te weten gekomen dat ik niet zonder haar kan, ik hou zielsveel van der. Ik legde een arm om haar heen en trok haar dichter naar me toe. Wat heb ik haar toch gemist.

Pov. Elisabeth Ik deed mijn ogen voorzichtig open en ik zag dat Blake mij aankeek en er verscheen weer gelijk een glimlach op m'n gezicht. 'wat is er?' vroeg ik lachend. 'Niets, ik wil gewoon zien hoe je slaapt' zei hij lief, ik besefte nu pas dat ik nog tegen de borst van Blake lag. Maar gek genoeg hoor ik geen hartslag? Het zal zeker aan mij liggen. 'Blake? zijn we er bijna' vroeg ik geïrriteerd, ik was de auto even beu. 'nog een halfuur lieverd'. Zo lang nog. Ik keek uit de raam en het was prachtig, de natuur. 'Stop de auto' zei Blake tegen de chauffeur. De chauffeur stopte de auto en ik keek Blake raar aan. Hij stapte uit en deed de andere deur voor me open. Hij strijkte zijn hand naar me uit en ik nam het aan.

'Waarom stoppen we hier Blake?' 'Even weg van de auto lieverd' antwoordde hij alsof hij mijn gedachtes kon lezen. De natuur hier is prachtig, het is...ik heb eerlijk gezegd gewoon geen woorden voor. De vogels maakte een mooie melodie, Blake stopte en draaide naar me toe. Hij deed zijn armen rond mijn middel en trok me dichter tegen zich aan. Het was echt romantisch met de gezang van de vogels en de natuur rondom ons. Zijn gezicht kwam dichter en zijn lippen raakte mijn lippen, het was zacht en vurig tegelijk. Maar er was ook iets anders alsof hij bang was mij te verliezen?

We stopte en hij keek diep in mijn ogen. 'Ik hou van je!'  'Ik ook van jou!' Antwoordde ik. Ik drukte snel mijn lippen op die van hem. We waren nu aan het wandelen, we waren allebei stil. Waarom? Weet ik niet. We wandelde verder tot aan een meer, we gingen op de grond zitten en ik legde mijn hoofd op de schouder van Blake en hij trok me naar zicht toe.

We zaten dus daar en voor ons een meer, meer wil ik niet ik wil voor eeuwig en altijd met Blake zijn. Dit is mijn enige wens! 'Lieverd' zei Blake opeens. Ik keek hem aan en zag dat er iets was, hij was bezorgd. 'Wil je dan niet weten wat er allemaal is gebeurd? Vanaf de dag van het bal en wat er allemaal gaande is?' Vroeg hij opeens. Ik keek hem aan en er verscheen een glimlach op m'n gezicht en hij keek me alleen raar aan. 'Blake liefje, ik wil eerlijk gezegd wel weten wat er is gebeurd en waarom ik, maar niet nu ik wil van deze moment genieten en ik ben al blij dat jij er nog bent dus eigenlijk hoeft het zelfs niet meer voor. Het belangrijkste van dit allemaal ben jij!'  Er verscheen gelijk een glimlach op zijn gezicht.

Hij keek me verliefd aan, zo bleven we een tijdje bij het meer en na de zonsondergang besloten we maar om te vertrekken. Want het is al heel erg laat.

Pov. Daniella
Ik ben nu in mijn kamer, gewoon aan het liggen op mijn bed. Aan het denken, ik ben moe maar ik kan niet slapen. Ik sloot voor even mijn ogen en ineens voelde ik een hevige pijn bij m'n zij. 'Zayd!!!' Riep ik. Hij is in gevaar ik moet naar hem toe en wel nu! De pijn werd erger. Ik transformeerde naar weerwolf en rende het paleis uit. Waarheen? Geen idee. Ik volgde de geur van Zayd. Het was aardbei met chocolade. Ooh zijn geur, Pff... 'Daniella concentreer je en zoek Zayd hij heeft ons nodig' zei Emma.

Ik rende en rende tot de geur harder werd en toen hoorde ik gegrom en zag Zayd. Dat is de eerste keer dat ik Zayd zag als weerwolf! Waauw gewoon. Ik mid linkte Zayd en zei 'ik ben er'. Hij antwoordde verast en zei 'Daniella ben jij het?' 'Ja, ik ben het en ik hou van je en ik accepteer je als mate!' Hij was zo blij en beet de andere weerwolf in zijn nek en de weerwolf ging weg. Ik transformeerde terug en Zayd ook. Hij liep naar me toe, hij kwam dichter en dichter en hij keek me diep ik me ogen aan en zei 'ik hou van je Daniella'. Hij zei het heel lief en als antwoord kust ik hem en hij kuste natuurlijk terug.