Everything is a choice!

Deel 43

Pov. Elisabeth
'We hebben een plan nodig.' Begon ik.
We begonnen met nadenken.

'We moeten de draak eerst uitschakelen.' Zei Zayd.
'Ik heb een idee, we moeten eerst de draak afleiden terwijl iemand de draak vermoordt.' Zei Stella.

'Vermoorden? Hoe dan?' Vroeg Daniella.
'Dat doe ik wel.' Zei ik.
'Elisabeth, hoe weet je eigenlijk hoe je je krachten moet gebruiken en hoe weet je dat de draak iets bewaakt zodat we de vloek kunnen verbreken?' Vroeg Zayd.

'Ik leg het allemaal wel later uit maar nu moeten we de draak uitschakelen.'

'En ik ga mee.' Zei Stella zelfverzekerd.
'Ik heb ook krachten, dus ik kan helpen.' Zei ze voordat ik iets kon zeggen.

Ik knikte als teken dag het goed was. We keken elkaar aan en we splitste, ik en Stella gingen samen en Daniella, Zayd en Mason gingen de andere kant. 'He draak hier ben ik.' Riep Mason en hij nam zijn zwaard tevoorschijn. De draak draaide zich om en keek woedend naar Zayd er kwam stoom uit z'n neus, straks gaat hij nog vuur uit zijn bek schieten. De draak begon te vliegen richting Mason en Mason begon te rennen. Was dit wel goed?

'Heee draakje hier ben ik!' Riep Daniella deze keer. De draak draaide weer om en je zag dat hij bozer en bozer werd, Daniella transformeerde in een weerwolf en toen kwam Zayd ook als weerwolf. Ze begonnen te rennen en de draak vloog boven hen. 'Oke Stella, ze zijn er bijna.' Zei ik en ik maakte mezelf klaar. De draak veranderde nu van kleur van groen naar paars? Daniella en Zayd liepen en de ene ging naar recht en de andere naar links. BAMMM! De draak botste hard tegen één van de rotsen en er was even een aardbeving, stenen vielen naar beneden.

'Oke, nu is het onze beurt!' Riep Stella en we vlogen richting de draak dat nog niet weet wat er gaande is. Stella zei wat spreuken en vuurde wat licht tegen de draak. De draak werd slaper en slaper. Ik deed ook wat spreuken en de draak had nog één klap nodig en dan zou hij het niet meer overleven.

'Doen we de laatste schot samen?' Vroeg Stella. Ik knikte.
We zeiden samen een spreuk en vuurde het tegen de draak. Er ontstond een grote licht waardoor ik en Stella op de grond terecht kwamen en de draak was verslagen, de draak is dood.

'Stella, gaat het?' Vroeg Mason bezorgd terwijl hij bij haar neer knielde.
'Ja het gaat wel, het was geen harde val.' Antwoordde ze erop. Ze keken elkaar aan en glimlachte ik zag dat ze dichter en dichter bij elkaar kwamen en op het punt staan om te kussen, ik kon het niet meer aanzien en draaide me om. Ik dacht terug aan Blake. Ik stond op en liep naar de draak. Was het wel goed om de draak te doden?

'Elisa, gaat het wel?' Vroeg Daniella. Ik knikte. Ik ging naar de ene plek waar de draak was, ik wil weten wat hij beschermde. Het gaf veel licht, hoe dichter ik kwam hoe meer licht ik zag. Het was een grote roze bol dat licht gaf, het enige wat ik nu moet doen is het verwoesten en dan is de vloek beëindigd dan zijn de vampieren niet meer zo, dan kan iedereen weer lachen en kunnen we leven in vrede en rust. Ik liep dichter bij het bol. De rest stond achter mij. Net wanneer ik het wou pakken van zijn plaats ging de deur hard open.

'Zo zo zo, wie hebben we hier? Denk je nou echt dat je zo snel van me af bent?' Begon Milan. Uggghhh!!!

'Elisabeth niet luisteren, pak snel die bol en verwoest hem.' Riep Mason. Ik pakte de bol, maar Milan was te snel en pakte het af, dankzij zijn vampieren krachten.

'Milan! Geef die bol hier je bent je zelf niet. Als ik het bol vernietigd dan kan je weer leven, weer voelen en genieten van het leven!'

'Wie zegt er dat ik nu niet geniet van het leven en ik ben helemaal mezelf.' Zei hij en begon luid te lachen.

Ik zag dat Daniella en teken deed dat ik hem bezig moest houden.

'Je weet niet wat je doet.' Zei ik en zag dat Daniella rustig richting Milan ging zonder dat hij het door heeft.

'Ik weet wat ik doe en ik weet ook wat ik wil.'

'Oh ja? Wat wil je dan?'
'Ik wil jouw!' Zei hij met een grijns op z'n gezicht die ik het liefst eraf wil slagen. Ik rolde met m'n ogen en Milan begon harder te lachen en bamm! Daniella heeft de bol en liep er snel naar me toe. Milan had dit niet verwacht.

'Dit had je niet verwacht he.' Zei ik deze keer lachend.

'Jij vuile!' Riep hij en zei iets en mikte op Daniella. Een vuurbal kwam tegen haar aan.

'Neeeeee!!!' Riep ik.
'DANIELLAAA.' Riep Zayd.
We liepen naar haar toe.
'Elisabeth, snel....maak die...bol kapot.' Zei Daniella moeilijk.
'Maar..'
'Nu!' Onderbrak ze me. Ik stond op en gooide de bol hard tegen de grond en het brak, er kwam een soort stof vrij en er liep een soort golf langs ons.

'NEEEEE DANIELLAAAA!!! IK HEB JE NODIGGG! LAAT ME NIET ALLEEN!' Hoorde ik Zayd.

De tranen begonnen bij me te komen, ze is gewoon weg. Ik liep naar der toe en ze ademde niet meer.