Everything is a choice!

Deel 28

Pov. Milan
'Vader!' Zei ik. 'Ja zoon'. 'Blake is terug en ik weet waar hij nu te vinden is'. Mijn vader keek me verbaasd aan, Blake was altijd zijn lieveling, dat weet ik en dat kon je ook zien. Ik zag dat hij zijn tranen in bedwang houden. 'Hoe gaat het met hem...en waar is hij?' 'Hij is een bewaker in de ijs dimensie.' Zei ik, ik weet dat dit geen goed idee is, dat ik dit niet moest vertellen.

Ik verliet de woonkamer en liep gelijk naar mijn mannen. Ik heb al een stuk plan, die we morgen of zelfs vandaag kunnen uitvoeren! Die ijsprinses is wel een...

Pov. Stella
We hebben gehoord dat Elisabeth terug is maar we hebben besloten om morgen langs te gaan want ja ze heeft zeker veel meegemaakt en dan kan ze wat rusten en wat bijpraten met haar ouders. 'Wat gaan we vandaag dan doen' vroeg ik aan Daniella. Ze was er helemaal niet bij, haar hoofd is vast bij Zayd. 'Wat zei je?' Vroeg ze. Ik keek haar aan en schudde dan met mijn hoofd. 'Zo heb ik jou dus nog nooit gezien' zei ik en zuchtte. Maar aan de ene kant is het best wel schattig. Ik lachte en zag dat Daniella me weer raar aankeek.

'Ik zei dus wat zullen we vandaag doen?' Ik zag haar denken en dacht ook na. 'Ik heb een idee, we kunnen naar de jongens gaan!' Zei ze enthousiast. Ik barste! 'Het enige waar je aan kan denken zijn jongens, had ik niet verwacht van jou' en schoot weer in de lach. Ik zag haar nog rollen met haar ogen. 'Dus vandaag gaan we naar de jongens' zei ik. Ze begon te knikken. 'Nu nog maar hopen dat ze geen plannen hebben' zei Daniella.

We wouden net opstaan en vertrekken, trouwens we zitten in mijn kamer. Toen er opeens op de deur werd geklopt. 'Binnen' zei ik en toen verschenen Mason en Zayd. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht en bij Daniella ook. De jongens kwamen naar ons toe en ik drukte een kus op de lippen van Mason. 'Hey lieverd!' Zei hij enthousiast. 'Hebben jullie plannen?' 'We waren net van plan om naar jullie te komen' antwoordde ik. Hij glimlachte en sloeg zijn armen om me heen. 'Dan zijn we mooi op tijd!' Zei hij knipogend.

Pov. Blake
Het is al ondertussen al een halfuur verder en Elisabeth is net in slaap gevallen. Het begint ook wat kouder te worden dus deed ik mijn jas uit en legde het bovenop Elisabeth. Ik ben echt blij en verbaasd! Als ik wist dat ze zo zou reageren dan had ik het al vanaf het begin verteld. Ik hou van haar! Ik denk dat het tijd is om te vertrekken, ik probeerde rustig Elisabeth op te tillen en het lukte. Ze slag nog altijd te slapen in mijn armen. Zo mooi...

Pov. Elisabeth
Ik deed rustig mijn ogen open en keek recht ik de ogen van Blake. Hij had me vast, ik was zeker in slaap gevallen. Ik sloot weer mijn ogen en dacht na. Wacht! Het sneeuwt! 'Blake!' Riep ik iets te enthousiast. Hij keek me aan. 'Laat me los, ik heb een idee.' Zei ik lachend. Hij knikte en liet me los. Er lag veel sneeuw op de grond, perfect! Ik bukt en maakte een sneeuwbal, ik ging even naar achter 'we houden een sneeuwballengevecht.' Zei ik lachend. Ik zag dat er een grijns op Blake's gezicht te voorschijn kwam. Dit is mijn kans, ondertussen had ik al een heleboel sneeuwballen. Ik gooide ze allemaal één voor één naar Blake en ze waren allemaal raak!

Ik kon niet meer dit was zo grappig, uit het niets zag ik vliegende witte ballen mijn kant opkomen, oh wacht het zijn sneeuwballen en jullie raden het al ze kwamen allemaal tegen me aan. Dit is zo leuk! We bleven zo gaan tot we letterlijk lachend op de grond vielen omdat we zo moe waren. Ik zat nog altijd in de rode korte jurkje terwijl het sneeuwt, maar ik heb het niet koud? We besloten om terug naar het paleis te gaan.

Ik plofte neer op mijn bed, het was bijna middag. Iedereen heeft ontbeten, ik niet want ik heb helemaal geen zin in eten. Ik ben niet moe. Ik heb nog altijd veel vragen, weet je ik ga gewoon naar Brigitte mijn gouvernante.

Ik klopte aan bij de deur van de studeerkamer, want ze was blijkbaar daar. 'Binnen' hoorde ik Brigitte zeggen. Ik deed de deur open en ze schenkte me een glimlach en ik glimlachte terug. 'Heey Elisabeth' zei ze. Ik was eigenlijk blij dat ze me geen prinses noemt! 'Heey Brigitte.' En ik ging over haar zitten aan de grote tafel. 'Dus wat brengt je hier ik denk niet dat je lessen wilt' zei ze lachend. Ik schudde met mijn hoofd en zei 'ik heb wat vragen waar ik eigenlijk antwoorden op wil.'  'Stel je vragen maar' zei ze lief.

'Dus ik was een keertje bij mijn beste vriendin Daniella en we waren over iets bezig en ik was boos en toen zei Daniella dat ik in vuur stond. Wat ik helemaal niet begreep, want ik stond echt ik vuur en vlam. Dit is niet alles, de avond van het bal toen de vampiers ons aanvielen, gebeurde ook iets raars. Toen ik nog alleen met mijn ouders en de vampiers in het bal zat, iedereen die me aanraakte werd bevroren net als bij frozen!' Eigenlijk het leek echt of ik even frozen was. Het klonk best wel grappig.