Everything is a choice!

Deel 40

Pov. Elisabeth
We hebben de tekst ontcijfert en het leek op een spreuk en er stond ook in één van de boeken dat we in een cirkel moeten staan,elkaars handen vastnemen en het spreuk luid en duidelijk moeten zeggen met gesloten ogen.

'Zullen we maar?' Vroeg ik. Iedereen keek elkaar aan en knikte. We gingen in een kring staan en sloten onze ogen.
We telde rustig samen af.
'Ik zie wat jij en jij en jij niet zien, het leven hier is beter dan daar. Zo ik wens u om terug te keren waar ik hoor te zijn .' Zeiden we samen. Met ons ogen nog altijd gesloten voelde ik alsof we zweefden. Opeens belandde we weer op de grond. Ik opende me ogen en zag dat iedereen hetzelfde deed. We keken rond.

Het was hier donker en eng. Er waren veel grotten en enge kleine huizen. Waar zijn we nu weer beland? Bij elke huis zag ik van die oude bezems. Het leek erop dat deze bezems van heksen zijn. 'Waar zijn we?' Vroeg Stella. 'We zijn in de heksen wereld' zei Daniella. Iedereen keek haar aan. 'Ik wist helemaal niet dat er een heksen wereld was?' Vroeg ik. 'Dat wist niemand, de heksen waren uitgegroeid dachten we en kijk nu, nu zitten we in de heksen wereld.' Legde Daniella uit. Vreemd. Zouden de heksen hier iets mee te maken hebben?

'Verstop jullie er is daar iemand.' Fluisterde Zayd. We bukten ons en er kwam iemand ons kant op. Het geluid kwam dichter en dichter en opeens stopte het. Ik keek en zag niemand, vreemd alsof het gewoon verdween uit het niets. 'Oke en wat nu? ' vroeg Stella. 'Iets vinden wat we kunnen gebruiken?' Antwoordde ik. 'Aha wie hebben we hier.' Riep iemand en kwam springend voor ons. 'LOPEN!' Riep Mason . Het is een heks, een heks met een vieze pukkel op haar neus, zij heeft een puntige neus. We begonnen allemaal met lopen maar opeens stopten we allemaal, ik probeerde te bewegen maar het leek alsof ik vast gelijmd was op de grond. 'Wat gebeurt er?' Vroeg Daniella.

'WHAHAHAHAAH dachten jullie echt dat jullie konden weglopen, sukkels.' Zei die ene heks. Ze kwam voor me staan en keek me heel strak aan. 'Wie bent u?' Vroeg ik. 'Wie zijn jullie?' Antwoordde ze. 'Ik was eerst en als u vertelt wie u bent vertellen we wie we zijn.' Antwoordde ik terug. 'Ik ben heks Flinn.' Antwoordde en ze rolde met haar ogen. 'En jullie zijn?' Vroeg ze terwijl ze me nog altijd aankeek. 'Ik ben prinses Elisabeth!' Zei ik zelfzeker wat ik eigenlijk niet was. 'Prinses? Hmm interessant en wie zijn jullie.' Iedereen stelde zich voor.

De heks begon rondjes te draaien en
Begon iets te zeggen wat ik niet helemaal verstond. 'Wat doet ze?' Hoorde ik Stella vragen. 'Ze is een spreuk aan het zeggen.' Antwoordde Daniella. 'Probeer los te komen!' Riep ze. Iedereen deed wat er haar gevraagd werd maar het lukten niet en uit het niets kwam er een flits en bevonden we ons opeens ergens anders. We staan nu in een hele grote gang alsof we in een kasteel zijn. 'Loop door!' Riep die ene heks weer. 'Waar zijn we? En waar zijn de jongens?' Vroeg Stella. Ik keek om me heen en zag inderdaad dat de jongens er niet waren. 'Geen vragen en doorlopen!' Riep ze weer. 'Mooi niet! Ik wil nu de jongens zien!' Riep Daniella. Ik zag dat de heks even schrok van haar uitbarsting en opeens ging Daniella hard tegen de muur en ze schreeuwde het uit van de pijn, ik en Stella liepen naar der toe. 'Als je nog één keer zo'n toon tegen me slaat dan ben je eraan en niet alleen jij, ik denk dat jullie nog niet weten met wie jullie het hebben.'

'Met wie dan?' Vroeg ik. Ze kwam voor me staan en zei 'ik kan dit nog altijd niet geloven.'

'Wat kunt u nog altijd niet geloven?' Vroeg ik m.
'Dat zullen jullie zo wel zien en nu doorlopen.' We deden wat er ons gevraagd werd en we liepen door. Je hoorde ons voetstappen. Na een dikke 10 minuten kwamen we aan bij een hele grote deur, het was zwart, de hele kasteel is zwart. Die heks Finn zei iets en de deur vloog open. We liepen naar binnen en ik denk dat deze zaal de troonzaal is want je zag in het midden zo'n troon en alles was zo zwart. We liepen tot de troon wat zo ver was aangezien dit zaal heel groot is. 'Ik voel m'n benen niet meer.' Jammerde Stella.

We stonden een paar meters voor de troon en uit het niets verscheen er iemand op de troon. 'Nou nou nou wie hebben we hier.' Ze had een masker op en ik weet zeker dat het geen vrouw is maar een meisje, misschien van onze leeftijd. Ik zag dat ze ons scande en wanneer ze bij me kwam werden haar ogen groten. 'Dit is niet te geloven.' Zei ze en ze stond op en keek me nog altijd aan. 'Zo dacht ik ook uwe hoogheid.' Zei de heks.

Ik keek de meisjes onbegrijpend aan. Waar hebben ze het over? Wat is niet te geloven? Die ene vrouw met de masker liep naar me toe, ze zat eerst op de troon. Ze stond nu voor mij. 'Wie ben je?' Vroeg ze. 'Ik ben Elisabeth en u bent?'

'Hmmm..Elisabeth interessant, wat doen jullie hier?'
'Wie bent u?' Vroeg ik weer.
'Wil je wel weten.'
'Ja, eigenlijk wel ja!'
Ze keek me strak aan en ik deed hetzelfde. Het enige wat ik kon zien op haar gezicht waren haar ogen, bruine ogen, kastanje bruine ogen net als ik.

'Oke ik zeg je wie ik ben, ik ben koningin van de heksen' zei ze en ze wachtte op me reactie.
'Koningin? U bent toch niet zo oud? Ik bedoel je kunt beter prinses zeggen want ik weet zeker dat u even oud bent als ons en ik vraag nog 1 ding wilt u u masker afdoen.'

Ze wisselde een blik met heks finn en keek me weer aan.
'En waarom denk je dat ik even oud ben als jullie?'
'Ik weet het gewoon, hoe je praat, jou reactie, zo van die dingen.'
'Nou Oke ik doe m'n masker af dan kun je zien tegen wie je het hebt.'

Ze begon haar masker af te doen en het leek wel alsof het in slowmotion ging. Het masker is af en ze keek me aan, ik kon het niet geloven, dit kan niet.

'Meiden zien jullie wat ik zie?' Vroeg Daniella verbaasd.

De 'koningin' lijkt op mij, als twee druppels water, het lijkt wel alsof ze mijn tweeling is. Alles is hetzelfde na de kleding dan. 'Hoe? Ik begrijp het niet.' Zei ik weer nog altijd met open mond.

——————————————-
Nou nou nou, hier ben ik weer dit is lang geleden. Het spijt me zooo dat ik jullie liet wachten😶

Maar gelukkig is hier weer een gloednieuwe deel en ik hoop dat het wat is en oh ja ideeën en tips zijn altijd welkom.

Hou van jullie en nogmaals sorry
xxx