Ik dacht dat ik wist wie ik was. Alles was één groot leugen. Ken je dat gevoel dat je alles hebt maar dat je eigenlijk niets hebt? Dat je alles over jezelf weet maar eigenlijk helemaal niets weet? Nee? Op begin ik ook niet.
Ophelia is een meisje va...
Pov. Stella Het was een prachtige dag, ik heb Prins Mason gezien en dat was genoeg. Pfff...ik mag niet meer aan hem denken. We kunnen niet eens samen zijn, hij is een weerwolf en ik ben een fee. Wat heb ik toch een pech.
Pov. Prins Mason Wat was Stella weer prachtig vandaag, ik wou dat ze van mij was. Maar ja dat kan niet, zij is een fee en ik ben een weerwolf, alé een halve wolf want m'n moeder was eerst samen met een mens, ik ben dus niet echt een prins alleen van m'n moeder kant en daarom is ook m'n zusje de troonopvolgster maar dat maakt mij niets uit. Pfff...waarom moet mij dat nou overkomen. Ik ben stapelverliefd op haar en zie me nou zitten, ik kan niets doen omdat we niet hetzelfde zijn en ik zuchtte weer. Toen hoorde ik geklop op de deur. 'Binnen' riep ik.
Pov. Daniella Het was een leuke dag en ik ben echt blij dat Elisa alles weet. Sinds ze alles weet is het leven leuker. 'Maar nu ga ik m'n broer een bezoekje brengen' zei ik met een lach. Ik klopte op de deur. 'Binnen' hoorde ik Mason zeggen. 'Heey broertje van me' zei ik met een lach. Eigenlijk is Mason m'n stief broer en hij is ook ouder dan mij, maar ik vind het leuk om hem broertje te noemen, dat staat hem beter. 'Mag ik binnen komen'. 'Tuurlijk' antwoordde hij. Ik ging naast hem op het bed zitten. 'Wat is er? Je bent de laatste tijd er niet echt bij met je hoofd' 'Niets, gewoon een beetje moe' antwoordde hij. Een beetje moe?' Vroeg ik en Mason knikte. 'Ik weet wel wat er met je is' toen keek hij me aan met de blik van Okey vertel wat er is. 'Het is Stella toch?' 'Ja pfff...het is zij, is het dan zo duidelijk te zien? Vroeg hij en ik knikte. 'Weet je, ik ben stapel gek op haar, ik denk dag en nacht aan haar, ik kan niets doen zonder aan haar te denken' zei hij verliefd, dat is de eerste keer dat ik hem zo hoor praten. 'Awel, dat is toch goed jij houdt van haar en zij houdt ook van jou wat houdt je nu nog tegen?' 'Heeft zij gezegd dat ze op me is?' Vroeg hij. Ik keek hem aan en begon te lachen. 'Dit meen je toch niet?' Vroeg ik en hij begon ook te lachen, toen stopte hij met lachen en keek me serieus aan. 'Kijk, het probleem is dat we niet samen kunnen zijn' 'waarom niet?' Vroeg ik. 'Omdat ik een halve wolf ben en zij is een fee' 'Okey en wat is het probleem dan? Je hebt geen maté dus je kunt wel met haar zijn, ook al is zij een fee, als je echt van haar houdt dan moet je voor haar vechten' hij keek me aan en er verscheen een grijns op z'n gezicht. 'Je hebt gelijk zusje van me, zo heb ik het nog niet bekeken'. Hij bedankte me en hij vertelde me ook een plan om zijn liefde aan Stella te verklaren. 'Ooooh ik wist niet dat je zo romantisch was' zei ik en we schoten in de lach. 'Ik wist niet dat je door liefde zo kon veranderen' zei ik en we begonnen weer met lachen. 'Oh ja niets aan haar verklappen' zei Mason. 'Wees maar gerust ik zwijg als een graf '.
Pov. Elisabeth Het was vandaag een leuke dag, zeker voor Stella. Ze heeft prins Mason gezien, ik lachte om m'n eigen opmerking. Toen hoorde ik de bel, 'zeker bezoek voor m'n ouders. Ik besloot om te gaan douche en ging de badkamer in. Na een halfuur droogde ik mezelf af een deed m'n pyjama aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Het is morgen weekend' zei ik luid zonder dat ik het door had en begon gelijk te lachen. Ik wou net de tv aan zetten maar ik hoorde geklop aan de deur. 'Ja?' Riep ik. Het was m'n moeder. 'Hey schat, je hebt bezoek' zei m'n moeder een beetje droevig. Ik keek haar vragend aan. Toen verscheen een hele mooie vrouw, ze had een prachtige jurk aan en ze keek me aan. Iets in mij zegt dat ik haar ken. Toen verscheen er een man hij was blijkbaar de man van het vrouw en hij keek me ook recht in de ogen en het voelde heel vertrouwd alsof ik ze al jaren ken. Dit zijn de koning en de koningin' zei m'n vader opeens. Ik schrok ervan en maakte snel een reverence. Ze keken me aan en de vrouw begon te praten 'Heey Elisa zouden we even met je kunnen spreken?' Vroeg de koningin. Ik keek naar m'n ouders en ze knikte. 'Eeh ja uwe koninklijke hoogheid' zei ik en ik begon na te denken, wat heb ik fout gedaan? M'n ouders waren ondertussen al weg, ik stond daar dus alleen met de koning en de koningin en nog wel in m'n pyjama. Ik keek ze aan en zei 'Eeh ga maar zitten' en ze gingen zitten. 'Je vraagt je zeker af war we hier doen' begon de koning te vertellen, ik knikte. 'Eerst en vooral ben ik de koning van de ijs dimensie en dit is de koningin van de ijs dimensie. 'Dus jullie zijn geen 'normale' mensen' zei ik zonder dat ik het door had en ze knikte. 'We zochten je overal, maar we konden je niet vinden tot nu, al die tijd wisten we niet waar je was maar nu sta je hier voor ons en het is echt moeilijk voor ons om te zeggen dat...' de koningin kreeg tranen in haar ogen maar ik snap niet wat ze met die woorden bedoelt. 'Je..je bent onze dochter' maakte de koning de zin af. Maar toen realiseerde ik wat de koning zei je bent onze dochter.
