Ik dacht dat ik wist wie ik was. Alles was één groot leugen. Ken je dat gevoel dat je alles hebt maar dat je eigenlijk niets hebt? Dat je alles over jezelf weet maar eigenlijk helemaal niets weet? Nee? Op begin ik ook niet.
Ophelia is een meisje va...
Pov. Elisabeth Ik zat nog altijd in de limousine maar ondertussen heb ik en met m'n echte ouders gepraat over van alles en nog wat. Ik ben meer te weten gekomen over m'n ouders, over de ijs dimensie, over vroeger enz van die dingen.
*aangekomen in de ijs dimensie* Ik hoorde de chauffeur zeggen dat we zijn aangekomen, we stapte uit en ik keek rond. Het was prachtig, in heel m'n leven heb ik nog nooit zoiets moois gezien, de natuur was echt prachtig, oogverblindend, het was alsof ik in een sprookje zat. Toen zag ik een hele grote paleis voor me staan, 'WoW' zei ik terwijl ik het paleis bewonderde. Dit is de mooiste en de grootste paleis die ik ooit heb gezien, het was zelfs groter dan de paleizen van Stella en Daniella samen, zo groot was het. Ik kon niet geloven dat dit nu m'n thuis is, ik vind de buitenkant al mooi, hoe zou het dan binnen zijn?
Ik keek even naar me ouders en ik zag dat ze me aankeken en lachte, ik lachte gelijk mee. Toen deed een wachter de poort open, we liepen langs een pad onderweg naar de grote, prachtige deur van het paleis. Is dit wel een deur dacht ik bij mezelf? Het was zo groot en mooi, toen maakte de wachters een reverence en deden de 'deur' open zonder moeite. Toen ik naar binnen liep kon ik m'n ogen niet geloven, het was alsof ik in een sprookje terecht was gekomen. Ik kon het gewoon niet beschrijven, we liepen door gangen, trappen en toen waren we aangekomen bij een kamer. 'Straks komt er een dienstmeisjes en ze gat je een rondleiding geven' zei m'n moeder lief. Ik knikte en een dienstmeisje deed de deur open, we gingen naar binnen en m'n mond viel open. M'n vader begon te lachen en ik voelde m'n wangen rood worden. 'Dit is jou kamer' zei m'n vader nog altijd lachend.
Ik kon het niet geloven dit was de mooiste kamer die ik ooit heb gezien, de muren waren roze geverfd, er was mooie decoratie en het mooiste van al waren de inloopkast en het balkon. Je had een mooie uitzicht als je op het balkon stond. 'Fris je maar even op en wanneer het tijd is voor het avondeten komt er een dienstmeisje die je zal helpen met je klaar te maken' ik knikte. M'n ouders vertrokkenen en het dienstmeisje ook, ik bewonder nog de kamer en toen besloot ik maar om te gaan douche. Ik ging naar de badkamer en vond alles wat ik nodig. Ik heb veel nagedacht, terwijl ik dacht heb ik ook al een rondleiding gekregen het is hier echt groot en mooi. 'Ik weet het nu al, ik ga ooit verdwalen het lijkt wel een doolhof' zei ik luid zonder dat ik het doorhad en ik zag dat het dienstmeisje aan het lachen was. Ondertussen is het al tijd voor het avondeten en is mijn dienstmeisje Lara me komen helpen.
Outfit Elisabeth
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
