Everything is a choice!

Deel 20

Pov. Daniella
We keken mekaar nog altijd diep in de ogen, het leek alsof ik met mijn mate in een andere wereld terecht zijn gekomen. 'Kom je mee?' Zei hij, zijn stem komt me bekend voor maar ik kon niet plaatsen wie het was.

Ik knikte en hij trok me mee naar buiten, naar de prachtige grote tuin. Hij ging zitten en ik ging naast hem zitten. 'Je wilt weten wie ik ben?' Ik keek hem even aan. 'Wil jij dan niet weten wie ik ben?' Vroeg ik. Hij keek naar de grond en zei 'ik weet al wie je bent' en hij keek me weer aan.

'Hoezo? Kennen we elkaar dan?' Antwoordde ik terug, ik begon na te denken, zijn stem het kwam me echt bekend voor. 'Doe je masker dan uit dan kan ik zien wie je bent'. Hij keek me even twijfelend aan en knikte. Hij deed voorzichtig zijn masker uit en toen zag ik zijn gezicht. Hij? Dit kan toch niet waar zijn?

'Jij...' meer kon ik niet uitbrengen. Hoe kon dit nou gebeuren?
'Maar ik ben echt veranderd!' Zei hij. Hoe kan iemand zoals hij veranderen! Wat hij met mijn beste vriendin heeft gedaan zal ik nooit vergeten!

'Zayd, dit kan toch niet en je weet het zelf eens een badboy altijd een badboy!!!' Antwoordde ik terug ik stond op en wou net vertrekken om terug te gaan naar het paleis maar ik hoorde hem nog wacht zeggen. Ik stopte maar draaide me niet om. 'Daniella, luister ik ben echt veranderd, weet je nog die ene dag op school toen we samen moesten werken?' Begon hij te vertellen. 'Awel vanaf die dag, begon ik iets te voelen, iets dat ik nog nooit bij iemand anders heb gevoeld alleen bij jou en nu blijkt het dat je mijn mate bent en weet je, jij hebt m'n ogen geopend door jou ben ik veranderd en ik meen het ik hou van je'.

Daar stond ik dan, in het midden van de tuin, met mijn rug naar Zayd. Mijn hart begon sneller te kloppen, iets in mij zegt dat ik hem niet moest geloven, maar de andere helft zegt van wel. 'Ja, geloof hem maar en je vergeet iets jij houdt ook van hem!' Zei m'n wolf. Ik schudde met mijn hoofd en draaide me om. Ik keek recht in zijn groene ogen, hij kwam dichter en dichter en ik bleef maar staan ik kon geen enkel stap zetten. Hij was zo dichtbij dat ik zelfs kon horen ademde en voor ik het wist drukte hij zijn lippen op die van mij en het enige waar ik kon aan denken was Elisabeth. Elisabeth!

Ik verbrook de kus en zette een stap naar achteren. 'Ik kan dit niet, denk aan Elisabeth!' Met deze woorden ging ik het paleis in en liet Zayd alleen achter. Ik zag dat Stella en Mason aan een tafel zijn gaan zitten en Elisabeth staat met iemand te dansen. Ik besloot om een glas water te gaan halen.

Ik nam een slok van mijn glaasje water en hoorde Zayd weer. 'Daniella, we kunnen het toch proberen en ik weet zeker dat Elisabeth het ons niet kwalijk zal nemen'. Ik rolde met mijn ogen en draaide me weer om, voor ik iets kon zeggen. Hoorde ik plots een luidde knal.

Pov. Elisabeth
We zaten rustig te dansen, alé rustig? Ik zal maar niets zeggen over wat er allemaal ik m'n buik gebeurt. Ik moest lachen van mijn eigen gedachten. Ik zag dat Daniella naar de tuin ging met een jongen. Wie zou het zijn?

Na een tijdje kwam Daniella terug, helemaal alleen. Was ze niet met een of andere jongen naar buiten gegaan? Ik keek terug naar Daniella en zag dat iemand naar haar toe ging, de jongen zei iets maar dat kan ik dus niet horen aangezien ik 50 meter van haar weg ben en er ook zoveel muziek is.

'Is er iets? Vroeg Blake bezorgt. Ik keek hem weer aan en voor ik antwoord kon geven hoorde ik uit het niets een luidde knal, de ramen werden kapot gemaakt door rare wezens. Iedereen begon te gillen, Blake kwam voor me staan om me te beschermen. 'VERLAAT ALLEMAAL HET PALEIS' hoorde ik één van de bewakers roepen. Iedereen ging ervandoor, iedereen was in paniek. Ik ging samen met Blake, Daniella, Stella, Mason en paar andere mensen richting de deur. Wat is hier allemaal aan de hand? Wacht, mijn ouders! Ik stopte met lopen en keek rond.

De bewakers waren druk bezig met de slechte wezens tegen te houden. 'Elisabeth, we moeten gaan!' Riep Blake. Ik draaide me om naar Blake 'Wat is hier allemaal aan de hand? Wat gebeurt er en waar zijn mijn ouders?' Ik voelde de tranen opkomen maar ik hield ze tegen, ze mogen niet komen zeker nu niet. 'Alles zal goed komen, maar we moeten nu weg', antwoordde Blake.

'Nee, ik ga niet weg zonder mijn ouders', ik draaide terug om en zag mijn ouders. Daar, iemand hield hun vast, ze konden niets doen. 'MAM, PAP' riep ik zo luid als ik kon. Ik wou naar ze toe lopen maar Blake hield me tegen. 'Laat me los, ik moet mijn ouders helpen!' Opeens werd het stil, ik zag dat de 'baas' naar ons toe kwam, Blake kwam voor me staan.

De baas stond nu voor Blake, mijn ouders waren nog altijd gevangen. De zaal was inmiddels leeg, alleen ik, Blake, mijn ouders en nog wat van die rare wezens. 'Aah Jij! Dat is lang geleden, verrader' zei hij tegen Blake. Maar Blake keek hem zonder emotie aan. 'Wat doe je hier!' Riep Blake. 'Elisabeth' hoorde ik m'n vader zacht zeggen. Ik draaide me om en zag dat één van de mannen hem een stamp gaf in zijn buik. 'Pap!' Riep ik, de tranen waren inmiddels al aan het stromen. Blake stond nog altijd voor me.

'Wat denk je zelf dat ik hier doe? Ik ben geen verrader zoals jou!' Ik zag gewoon de haat in zijn ogen. 'Ooh kijk is aan, wie hebben we daar de ijsprinses!' Ik zag dat Blake hem een boks gaf in z'n oog. Hij begon hard te lachen samen met zijn andere mannen. Uit het niets vloog er een pijl naar Blake toe en raakte hem ergens in zijn borst. 'BLAKKEEEEE'. Ik zag hem nog kreunen en hij veel op de grond. Alles leek ik slow motion te gaan. De tranen begonnen weer te stromen, ik knielde voor Blake en zag dat hij zijn borst vasthield. Hij keek me aan en glimlachte en zei 'Elisabeth, ik...ik hou van je' en toen vielen zijn ogen dicht. 'NEEEEEEEEEEEEE, BLAAAKEEEEEEEEE LAAAT ME NIET ALLEEN ACHTERRR'.

---------
Heeey lieve lezersss xxx
En hoe vonden jullie deze hoofdstuk en het spijt me dat ik al een tijdje niet heb gepubliceerd maar ik heb het te druk😭 school maakt me echt moeee pfff. Maar gelukkig is het nu woensdag, ik zal jullie maar laten.

En vergeet niet een reactie achter te laten en ook een stem xxxx
Doei xxxx

Ps. Moet Blake dood gaan of willen jullie dat hij leeft? X