Pov. Elisabeth
We zijn er bijna, de auto stopte en we stapte af. Blake nam iets uit zijn zak het was een steen, dus de poort van de ijs dimensie. Hij zei iets en de poort kwam te voorschijn. Blake nam mijn hand vast en zo gingen we de poort in.Ik keek rond en we zaten in de achtertuin van het paleis. Er verscheen gelijk een glimlach op m'n gezicht. Ik liep samen met Blake hand in hand naar de poort. De bewakers waren geschrokken toen ze me zagen ze maakte een reverence, 'hoe gaat het met u prinses' zei de ene bewaker. 'Het gaat goed dank je wel'. Ze deden de poort open en we liepen naar binnen.
Ik wou net aankloppen, maar Blake zei 'Lieverd,ik laat je wel alleen met je ouders Oke?'
'Nee, waarom?' 'Ik moet nog wat regelen en dan kan je een momentje met je ouders hebben Oke'. Ik knikte maar en hij gaf me nog een kus op mijn voor hoofd. Hij liep weg en ik klopte op de deur. 'Binnen' zei mijn vader. Ik deed de deur open. Ze keken me even aan en toen kwamen ze naar me toe en ik naar hun en zo gaven we mekaar een knuffel, we schoten alle drie in tranen wat grappig was.Ik heb hun het hele verhaal verteld behalve over Blake, ik heb wel gezegd dat Blake me redde meer niet, het was nog te vroeg vond ik. We hebben nog gepraat en van alles en nog wat. Ik was echt moe, dus besloot ik maar om naar mijn kamer te gaan. Onderweg trof ik Lara, mijn dienstmeisje. Ik gaf haar een knuffel en we liepen samen naar mijn kamer. Ik heb haar ook het hele verhaal verteld en zelfs over Blake en ze vond het romantisch, we hebben geklets en na een tijdje besloot ik om te gaan douche.
Ik heb net gedoucht en ik ben kapot, ik ging op mijn bed liggen en voor ik het wist viel ik ik een hele diepe slaap.
Pov. Daniella
Ik kan echt aan niets denken dan aan Zayd, Zayd, Zayd. Ik zit nu in de tuin, het is prachtig weer. 'Heey zusje' zei mijn broer Mason. Van waar komt hij? 'Heey' antwoordde ik vrolijk terug. 'Amai zo vrolijk' 'Ja' zei ik terwijl ik grinnikte. 'Gaat het misschien over Zayd?' Zei hij met een grijns. Ik keek hem even aan en zei 'misschien'. We hebben nog wat gepraat en eigenlijk ik heb wel een goede band met mijn broer.Ik besloot om het bos even in te gaan want ik had echt zin om te rennen. Ik transformeerde naar wolf en begon te rennen en rennen. Toen opeens Zayd me mid linkte 'waar ben je lieverd'. 'Ik ben aan het rennen in het bos' antwoordde ik terug. Terwijl ik aan het rennen was zag ik een andere wolf mijn richting rennen en hij begon te huilen, ik begon ook te huilen 'whoooooo'. Toen de wolf dichterbij kwam, zag ik wie het was. Zayd!!! Ik stopte met rennen en transformeerde terug naar mens, Zayd volgde mijn voorbeeld. Nu stonden we tegenover elkaar, ik keek in zijn ogen en kon er wel in verdrinken. Hij sloeg een arm om mijn middel en hij kwam dichter en toen voelde ik zijn lippen op de mijne en ik kuste hem terug. Toen hoorde ik gefluit, ik deed mijn ogen open en ik zag dat de vogels rondom ons aan het vliegen waren, het was zo romantisch!
Pov. Milan
'IK SNAP NOG ALTIJD NIET HOE DIT KON GEBEUREN!WAAR WAREN JULLIE!' Schreeuwde ik tegen mijn mannen. Ze zwegen, ze konden niets zeggen. 'MAAK DAT JULLIE ALLEMAAL UIT MIJN OGEN VERDWIJNEN!!' ze keken me alleen maar aan. 'NUUU!' Riep ik weer en ze vertrokken, hoe dom konden ze wel niet zijn. Pfff... nu moet ik een andere plan bedenken, maar deze keer een goede want het begint hier allemaal gevaarlijk te worden en die Blake is gewoon een verrader. Maar, nu moet ik me even concentreren op het plan!Pov. Blake
Ik moet het haar vertellen, maar ik wil haar niet kwijt. Ik kan niet zonder haar, ze is alles in m'n leven. Ik besloot om even langs haar te gaan ik was toch klaar met mijn werk. Ik klopte bij haar deur maar hoorde niets, ze zal zeker al in slapen. Ik deed de deur voorzichtig open en ja hoor ze was aan het slapen. Zie haar nou eens, prachtig gewoon. Ik liep naar haar toe en drukte een kus op haar voorhoofd en ik trekte ook de deken een beetje zodat ze het niet koud zou hebben. Ik keek haar even aan en verliet dan haar kamer.

JE LEEST
Everything is a choice!
FantasyIk dacht dat ik wist wie ik was. Alles was één groot leugen. Ken je dat gevoel dat je alles hebt maar dat je eigenlijk niets hebt? Dat je alles over jezelf weet maar eigenlijk helemaal niets weet? Nee? Op begin ik ook niet. Ophelia is een meisje va...