Bazı insanlar, bazı insanların kaderidir, sevgili okur. Geçip gittiğin yollarda, geride bıraktığın her anını taşıyan o insancıklar, sen farkında olsan da olmasan da, içine işlemiştir senin aslında. Ve ileride döneceğin her sapakta, onların isimleri yazılıdır kırmızı tabelalarda. Anayolundur bazısı, bazıları öyle uğradığın bir banket, seni anayoluna ulaştıracak kestirmelerdir bazıları, yorgun zamanlarında kullandığın, bazıları döndüğün kavşak, bazıları da hiç girmek istemeyeceğin karanlık, çıkmaz sokaklar. Sen farkında olsan da olmasan da, senin kaderindir yollarına dokunan insanlar. Ve arkanda bıraktığın her küçük hatırayı, bilmeden düşürdüğün kırıkları, bilerek fırlatıp attığın her duyguyu sürekli yerden alıp kaldıran, yolun sonuna kadar taşıyan insanlardır onlar. Elinde olmayacaktır ayakların, savuracaktır seni yoldan yola ve her girdiğin yolda görünecektir kırmızı tabelalar. Çünkü bazı insanlar, bazı insanların kederidir. Geride bıraktığın kadar önünde dikilecektir...
Toplum zaten bir kerata gibi yerleştirmeye çalışırken seni kokuşmuş bir kaba, kimileri de bağcık olurken, düğümlerken sımsıkı ve daraltırken düşlerini, kimileri vururken topuklarına, sen en sert adımlarınla yürümeye devam et girdiğin her yolda ama kimseyi de ezip geçmeye kalkma.
Ve unutma, sen kabın ta kendisisin. Kimseyi taban görme, kimsenin kırmızı tabelası olma...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜZLEŞME
Storie brevi"Bazı yaralar sâdıktır yarınlara..." Kaybedenlere yazıldı bu kitap, yarım kalanlara, eksik bırakılanlara, düşenlere, düşürülenlere, düşleri kırılan ama içinde bi'yerlerde hâlâ o deli çocuğu yaşatanlara; ve ölüme, koyu bir sitem gibi, e...
