Min Yoongi, jeden z najlepszych agentów Big Hit, dostaje misję, podczas której musi zdemaskować dilera narkotyków w jednej ze szkół w Seulu. Los tak chciał, że ktoś pomylił się w papierach i od teraz poważny i zawsze zirytowany chłopak musi udawać d...
Po śniadaniu przygotowanym przez Jina i Amber, chłopcy zebrali swoje rzeczy i wyszli z mojego apartamentu.
- Ahh - Amber westchnęła głośno opadając na kanapę.
Stanąłem przed nią i przymrużyłem oczy.
- Jak dobrze mieć już wszystko załatwione, prawda? - Uśmiechnęła się - Amber... - Powiedziałem i kiwnąłem w stronę Taehyunga, stojącego przy wyspie kuchennej. - Zaraz - Machnęła ręką - Jestem zmęczona użeraniem się z siódemką bachorów.
Przewróciłem oczami.
- Dzwoniłeś do Banga? - Jeszcze nie - Dyrektor już o wszystkim wie, będzie chciał się z tobą zobaczyć - Mrugnęła, a po moim ciele przeszły ciarki - Wiesz co to oznacza? - Tak - Kiwnąłem.
Wzięła głęboki wdech i spojrzała na wkładającego naczynia do zmywarki Taehyunga.
- Zanim wyjdziesz... - Zatrzymałem ją, gdy się podniosła - Kim jesteś?
Zaczęła się śmiać.
- Jesteś pewny, że chcesz wiedzieć? - Szeroki uśmiech na jej twarzy zaczął mnie przerażać. - Teraz już nie wiem - Prychnąłem - Jestem kuzynką pewnej nieznośnej pracownicy w firmie twoich rodziców - Puściła mi oczko - O reszcie opowiem ci innym razem.
Skierowała się do drzwi.
- Nie... - Pokręciłem głową nie dopuszczając do siebie tej myśli - Błagam powiedz, że żartujesz. - Niestety - Ponownie się zaśmiała i pociągnęła za klamkę - Pozdrów Lisę, stęskniłam się za nią - Powiedziała, a w pomieszczeniu zapanowała kompletna cisza.
Przerwało ją stuknięcie talerzy, które jednocześnie wyrwało mnie z zamyślenia. Przeczesałem palcami włosy i podszedłem do opartego o wyspę kuchenną Taehyunga. Obserwował mnie przez ten cały czas, a ja nie mogłem zapanować nad swoimi emocjami.
- Możemy już porozmawiać... - Zacząłem, spuszczając wzrok na jego długie palce, które w pewnym momencie się uniosły i chwyciły mnie za koszulkę, ciągnąc za nią.
Zrobiłem krok do przodu i oparłem ręce na jego klatce piersiowej, czując jak obejmuje moje ciało i zamyka w uścisku. Uśmiechnąłem się i zamknąłem oczy, wdychając jego zapach.
- Nareszcie poszła - Usłyszałem i parsknąłem śmiechem - Nie bądź taki, bo to ty byłeś jej faworytem - Spojrzałem w górę, podziwiając jego idealne rysy twarzy. - To nie zmienia faktu, że skoczyła na mnie, prawie łamiąc mój kręgosłup - Przewrócił oczami.
Poklepałem go po klatce piersiowej i chciałem się odsunąć, ale ponownie mnie do siebie przycisnął.
- Tae - Jęknąłem z twarzą spłaszczoną na mojej koszulce, którą miał na sobie - Duszę się.
Zrobiło mi się gorąco. Gdy wreszcie mogłem się trochę cofnąć i na niego popatrzeć, wyglądał na szczęśliwego. Uśmiechnął się do mnie i pogładził po policzku. Dotknąłem jego dłoni i kiwnąłem głową w stronę kanapy. Siadając na miękkich poduchach, zagryzłem wargę.
- Chcesz zacząć? - Zapytał mnie - Tak - Powiedziałem - Zacznijmy od tego, że pracuję w firmie swoich rodziców. To, że poznałeś mnie w przebraniu dziewczyny, jest przypadkiem i pomyłką jednej z pracownic. - Więc, gdyby nie ona, to nie byłoby problemy? - Tak - Przytaknąłem - Miałem za zadanie odnaleźć szkolnego dilera, którym okazała się moja... Nasza była dziewczyna - Poprawiłem się - Miałem skupić się jedynie na pracy, wykonać ją porządnie i szybko, a potem wyjechać na upragnione od dawna wakacje. - Więc nie jesteś z Ameryki? - Nie - Zacząłem się śmiać. - To dlatego źle się poczułeś na angielskim - Dołączył się do mnie. - Wszystko się pokomplikowało. Nie sądziłem, że dilerem okaże się Jeong Yeon. Kiedyś była zupełnie inna... - Zawiedziony spuściłem wzrok na swoje splątane ze sobą palce.
Taehyung położył się, opierając głowę na moich udach. Swoim ciałem zajął praktycznie całą kanapę, na co zaśmiałem się pod nosem.
- Mnie ciągle wykorzystywała - Zaczął - Miałem przez nią same problemu, zwłaszcza gdy mama znalazła jej towar u mnie w pokoju. Wywaliła mnie z domu, dokładnie na dwa tygodnie, nie pozwalając mi nawet wrócić po swoje rzeczy. Byłem wtedy zdany na nią. Pomogła mi w zamian za opiekowanie się jej interesami. Nie wierzę, że do niej wtedy poszedłem. Równie dobrze mogłem poprosić Jimina o pomoc - Prychnął. - Pamiętasz tę imprezę, na której się poznaliśmy? - Zapytałem - Tak - Co się na niej wydarzyło? - Pokłóciłem się ze swoim znajomym. Jeong Yeon wmówiła mu, że to przeze mnie nie dostał odpowiedniej ilości towaru, za który zapłacił. Chciał ode mnie pieniędzy, a ja nawet nie wiedziałem skąd mógłbym je wytrzasnąć. Byłem wtedy załamany. Potem jak wyszedłem chciałem po prostu nad wszystkim pomyśleć. - Dlaczego nie powiedziałeś mi niczego o wyprowadzce? - Szepnąłem - Chciałem, żebyś był szczęśliwy. Po rozmowie z Jiminem, zdałem sobie sprawę jak bardzo cię kocha, a twoją niepewność odebrałem tak, że czekałeś, aż któryś z nas się podda. Nie chciałem się poddawać... Miałem jednak w głowie myśl, że wolisz jego. Dałem mu się pobić - Zaśmiał się - A tego samego dnia moja mama powiedziała, żebym pakował swoje rzeczy, bo się przeprowadzamy. Uznałem to za dobrą szansę, na danie ci wolnej ręki. Usunąłbym się z twojego życia, a ty byłbyś szczęśliwy. - Serio myślisz, że byłbym szczęśliwy bez ciebie? - Spojrzałem mu w oczy. - Teraz już wiem, że nie miałem racji - Wyciągnął rękę i pogładził mnie po policzku - Po zmianie miejsca zamieszkania, nie mogłem się odnaleźć. Spałem maksymalnie trzy godziny, a potem jeździłem załatwiać sprawy co do zmiany szkoły. - Daleko teraz mieszkasz? - Dość daleko. Moja mama znalazła nieduży domek na obrzeżach Seulu. Jakieś półtorej godziny pociągiem.
Mruknąłem niezadowolony, na myśl, że niedługo ta odległość się zwiększy.
- I tak niedługo mam zamiar się wyprowadzić i znaleźć mieszkanie dla siebie. Chciałbym spróbować samodzielnego życia, bez opieki mamy - Uśmiechnął się i popatrzył w sufit - A ty? Co masz zamiar teraz robić?
Wziąłem głęboki wdech i wypuściłem powietrze z płuc.
- Jeszcze nie wiem - Powiedziałem, w tym samym czasie, gdy mój telefon zaczął wibrować.
Na wyświetlaczy przeczytałem "Bang" i ugryzłem wewnętrzną część policzka.
- Kto dzwoni? - Zapytał mnie, a ja zignorowałem połączenie i wyłączyłem telefon. - Nikt - Odpowiedziałem i zacząłem głaskać go po włosach.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
