İmkansız Aşk

11. Bölüm

Arda'dan devam;

Dolunay şu an bana neler yaşadığını anlatıyordu ama ağlamaya başladı. "Bunda ağlanacak ne var?" dedim şaşkınca. "Ben  be..bebeklere birşey olacak sandım. O kadar  korktum ki  anlayamazsın. Yerimden kıpırdayamadım . Yağız hamile kadını arabaya taşırken hala şokta gibiydim. . Yağız kullanacağı halde ben kullandım arabayı. Gerçi nasıl kullandım onu da bilmiyordum." biraz duraksadı ve konuşmasına devam etti. "Sonra hastaneye gelince kadını direk doğumhane'ye aldılar ." dedi. Elleri çok titriyordu.  "i"yimisin kuzen?" dedim. Sonra devam ettim. "Kuzen devam etme istersen , ben senin bu konularda hassas olduğunu biliyordum ama bu kadar hassas olduğunu  değil. Seni yalnız bıraktığım için özür dilerim kuzen." dedim. Başka ne diyebilirdim ki. Bundan 4 yıl önce teyzemlerin bir bebeği olacaktı. Gayette sağlıklıydı fakat teyzemi doğumhaneye aldılar .  Doğumhaneye girdikten 2 saat sonra bebeğin ölüm haberi gelmişti . O günden beri Dolunay çok hassas bu konularda. Hele ayaz'ın üstüne çok titriyor ben ona bağırsam bile hep benden koruyor . Neyse. "İyiyim kuzen ama biraz başım dönüyor." dedi. Ayağa kalktığı anda birden yere yığıldı dolunay. "Dolunay1" diye bağırdım ama kesin bayılmıştı.  Hemen dolunayı kucağıma aldım ve terastan aşağı inmeye başladım. Teyzem koridorda benim kucağımda dolunayı görünce biranda çığlık attı. "Dolunay !  yavrum ne oldu, Arda ne oldu." demeye başladı. "Yok bişey teyze sadece bayıldı hastaneye götürücem kafasını zemine hızlı çarptı." dedim teyzem biranda bağırdı. "Kafası kanıyoo." diye bağırdı. İçeriden sesler geldi ve bizim olduğumuz koridora eniştem geldi. "Nermin ne bağırıyorsun!." dedi ve ben ve dolunayı görünce yanımıza koştu. "Dolunay! kızım. Ne oldu arda. ""Bayıldı enişte galiba kafasını vurduğu için kanıyor ben hastaneye götüriyim. " dedim hemen dış kapıya doğru gittim. Kapıyı açınca yağızın  bahçede telefonla konuştuğunu gördüm. "Yok be oğlum o öyle... - bizi fark edince- Dolunay!" dedi ve yanımıza geldi hemen telefonu kapattı . "Ne oldu?" "Sence?  bayıldı. Aç arabanın kapısını." dedim "Benim arabayla gidelim . Geç arkaya sen." dedi hemen dolunayı arabanın arkasına yatırdım ve bende onun kafasını dizlerime koydum. Yağız hemen arabayı çalıştırdı ve hastaneye sürmeye başladı. 

************

 Yağızdan devam; 

Hemen arabayı hastanenin önüne park ettim ve hemen arabadan inip dolunayı kucağıma aldım ve hemen hastaneden içeri girdim. Hemen yanımıza bir hemşire geldi ve Dolunay'ı nereye yatırmam gerektiğini göstersi. Hemen yatırıp başında dikilmeye başladım . "Genç adam bize müsaade et de müdahele edelim." dedi yaşlı doktor. "Böyle edin ne edecekseniz! " dedim . "Yağız  gel buraya şimdi teyzemler gelir ." dedi arda. Kafamı sallayıp yanına gittim . "Neden bayıldı?  Ben oradayken iyidi." dedim hemen arda ya. "Ne yaşadığınızı anlattı." dedi üzgünce." Okadar kötü birşey  yaşamadık ki." dedim "Onun için biraz değişik bir olay bu." dedi. "Arda düzgünce anlat. Neden bu olay yüzünden bayıldı ki?" "Aslında dolunay'ın 2. bayılması bu . En son 14 yaşındayken bayılmıştı." dedi. "Naıl oluyo o?" dedim. "Bilirsin 4 yıl önce küçüktük 14 yaşımızdaydık. O zamanlar .. " dedi ve derin nefes aldı. "Dolunay'ın bir kardeşi olacaktı. 4 yıl önce. Aslında oldu da. Ama ." "Ama ne ama?" diye tekrarladım onu. "Of işte ölü doğdu dolunay da bu  konuda çok hassaz . Hep bir kardeşi olsun isterdi . Olucaktı da ama nedense bebek ölü doğdu. " dedi üzgünce. "Bebeğin hastalığı mı vardı?" diye sordum. "Hayır gayette sağlıklıydı. Ama nednse vefat etti." "Hiç araştırdınız mı?" diye sordum. "Aslında o acıyla kimsenin aklına gelmedi öldü dedi doktor."  "Hm anladım.  " dedim ve arda'nın yanına oturup beklemeye başladım. 
Yarım saat sonra ....
" Bunlar hala daha çıkmadılar. "Demeye başladı arda. "Çıkarlar şimdi merak etme" dedim bende. "Nasıl merak etme yavrum ya bişey olduysa benim kuzuma. "  siz şimdi  diyeceksiniz bunu arda mı söyledi diye. Ama hayır arda söylemedi.  Bunu nermin teyzenin kardeşi söyledi yani arda'nın annesi . Neyse siz anladınız.  " Çıkarlar teyzecim." Dedim bende Dolunay'ın alındığı odanın kapısı açıldı ve içeriden hemşire çıktı.  " Kafasını galiba çok hızlı çarpmış zemine bu yüzden dikiş atıldı.  Ondan başka bişey yok biraz dinlensin çıkabilirsiniz. " Dedi. Nasıl hemşire lan bu. Neyse ya . Nermin Teyze hemen Dolunay'ın  yattığı odaya girdi ve Dolunay'ın yanına sandalye çekip oturdu. Bizde hemen odaya girdik ve kapıyı kapattık. 
Yaklaşık yarım  saat sonra  dolunay gözlerini açmaya başlamıştı.