Bölümde ufak tefek hatalarım olabilir ☺ mazur görün
"Eee gençler bu 5 gün neler yapacağız?" Dedi arda.
"Bilmem hanımlar seçsinler isterlerse. " dedi yağız.
"Kuş adasına gidelim ." Dedi ela. Ben kimse ile konuşmuyordum buraya geleli 7 saat 16 dakika olmuştu ve ben çocuklarımı özlemişim .
"Dolunay?."
"Dolunay ? Iyi misin ?" Dedi yağız.
"Efendim.?" Dedim dalgınca.
"Nerelere daldın kanka?" Dedi ela.
"Çocukları özledim kanka ya ." Dedim .
"Ben de furkanı özledim? " dedi yağız.
"Annemler senden benden iyi bakarlar onlara ." Dedi arda . "Sıkma canını." Dedi sonra dan da. Koltukta yayılmış bir eli ela'nin belindeydi .
"Demesi kolay tabi size hava hoş." Dedi yağız .
"Neyse ya annemleri arayalım mı görüntülü?" Diye sordum.
"Tamam olur." Dedi hepsi .
Annemi görüntülü aradığımda telefon galiba hoporlere almıştı ve normal arama sanıyordu.
"Anne ne yapıyorsun?" Dedim.
"Furkan'ın üzerini değiştiriyorum kuzum siz ?" Dedi ."Hmm anne ekrana baksana bi ." Dedim. Ekrana baktı ve şaşırdı.
" Aa sen görüntülü mü aramıştın. Hiç farkında değilim kuzum " dedi annem telefonu tutmaya çalışırken.
"Ufaklıklar ne yapıyor?" Dedi yağız .
"Aa bak furkan burda 1 dakika " dedi ve telefonu yere bırakıp telefonu geri aldığında furkan bize bakıyordu.
"Oy annem kuzum ." Dediğimde hafiften gülmeye başlıyordu .
"Tabi kerata güzel kızı görünce gülsün hiç babası burada mı umrunda olmasın." Dedi yağız.
Ela da arkadan "güzel? " dedi imayla .
"Evet güzel." Dedi yağız .
"Neyse annecim diğer ufaklıklar nerde ?"Diye sordum ."Şey....Şey de kızım . " bir şey vardı .
"Nerde anne söylesene!" Dedim endişeyle .
"Odalarında kızım endişelenme de ."
"De ??...." Dedim cevabını bekler gibi .
"Derek geldi . Ve yanında bir kadın vardı ." Dedi .
"Hamile miydi peki kadın?" Dedim.
"E..Evet hafif karnı vardı." Dedi annem .
"Ben bebeklerimi görmek istiyorum telefonu furkan ile onlara götürür müsün?" Dedim.
"Babaları yanlarında bir bir şey olmaz kızım." Dedi annem.
"Sakin ol dolunay derek bir şey yapacak değil çocuklara ya !" Dedi yağız .
"Ben bebekleri görmek istiyorum!" Dedim.
"Tamam kuzum tamam bekle." Dedi ve ayağa kalkarak bebeklerin odasına ilerledi .Kapıyı açtığında telefon diğer tarafa dönük olduğu için her şey gözüküyordu.
Selenin kucağında Meriç Derek' in kucağında ise masal olduğu apaçık ortadaydı
" Buyrun nermin anne ?" Dedi derek.
"Ben bebeklere bakmaya gelmiştim . " dedi annem
"Bebeklerin keyifleri yerinde çıkabilirsiniz hanım efendi ." Dedi selen.
"Derek !?" Diye bağırdım telefonda .
"Biri derek dedi ?" Dedi derek.
"Benim derek allah belanı versin bebeklerime kadar dokundurttun mu kadını ?" Dedim sinirle.
Derek telefona baktı ve anneme "Dolunay yoktu hani ?" Dedi.
"Lan olsam ne olacak derek . ?" Dedim.
"Anne furkanı beşiğe bırak ve oğlumu şu kadından al ." Dedim."Ama bebek rahattı ." Dedi selen.
"Selen bir daha çocuklarıma dokunma!"Diye bağırdım.
"Anne bir daha bebeklerime dokundurmak yok o kadını!" Dedim.
"Sakin ol dolunay !" Dedi ela.
"Sakin? Senin çocuğun olsaydı ve eylül (asyanın arkadaşıydı ) dokunsaydı ona delirmezmiydin . Hem de kendi evinde ." Dedim.
Annem meriçi almış beşiğe yatırmıştı.
"Tamam kuzum oldu mu ?" Dedi annem.
"Anne ben seni birazdan arayacağım . " dedim ve telefonu kapattım.
"Sakin ol ." Dedi yağız.
"Furkan da orda !" Dedim.
"Dereği aramam gerek " dedim ve dereğin numarasını tuşladım .
"Ef..efendim canım?" Dedi. Ben sana canımı göstericem derek.
"Sen ne hakla o kadını evime kadar sokarsın . Ne hakla !" Sinirle ve yüksek sesle konuştum.
"Sakin ol ?! Hastanedeydik gelirken de buraya gelmek istedim sadece bu !" Dedi sakince .
"Derek bak polisten uzaklaştırma kararı alır çocuklarını sadece haftada 1 görürsün anladım mı beni?" Dedim .
"O kadın asla çocuklarıma dokunmayacak anladın mı?" Dedim bağırarak.
"O artık benim zorla da olsa karım olacak yani çocukların annesi sayılacak! Ve her istediğinde onlara dokunabilecek " Dedi.
"Öyle mi ? Bu dediklerini ancak ben ölünce yaparsınız. Sadece sen dokunabilirsin o kadın Asla ve asla dokunmayacak ." Dedim.
"Neden ? Neden böyle diyorsun istemiyorsun. Orada yağız çocuklarıma dokunabiliyor .Ama selen neden dokunamıyor?" Dedi sinirle .
"Ben seni aldattım mı?" Diye bir soru sordum.
"Ha...hayır. " dedi.
"Ama sen aldattın. Neden peki sana kendimi dokundurtmadığım için mi ?" Diye sordum.
"Bil..Bilmiyorum." Dedi kekeleyerek.
"Ben seni kabullenmiştim. Yağıza ona zarar gelmesin diye ben ona olan aşkımdan vazgectim .
Ne uğruna peki aldatılmak uğruna mi?" Dedim .
"Ben kaç defa özür dilemem gerek seni hala seviyorum ben dolunay sevgilim . Affet ne olur ." Dedi.
"Sen kendi yolunu seçtin. Bensizliği seçtin, bundan sonra da o yağıza olan aşkım gün yüzüne çıkacak ve kendi hayatımı tekrardan kuracağım . Sen sadece bebeklerin babası olarak kalacaksın . Benim hiç bir şeyim değilsin artık!" Dedim ve konuşmasına izin vermeden telefonu kapattım.
Yağızlara baktığımda umutla bana bakıyorlardı .
"Ciddi misin ???" Dedi ela.
"Neden olmasın . Benim de mutlu olmaya hakkım var ela. Ama yağız benden vazgeçtiyse. Buna diyecek bir şeyim yok ." Dedim. Ve koltuğa oturdum.
"Senden kimse vazgeçmiş değil !?" Dedi yağız. Içimde bir heyecan başladı neydi bu neyin nesiydi. Yoksa unuttuğum o duygular mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Aşk
Fiksi Remaja"Kapak Tasarımı: acelyacavdarr" Biz insanlar aşk denen lanet şeye tutuluruz. Bazılarımız karşılıklı olarak sever. Bazılarımız ise imkansız aşka tutulur. Ben Dolunay Sönmez. Benim hikayemi bu kitapta okuyacaksınız . Umarım beğeneceğiniz bir hikaye...