İmkansız Aşk

59. bölüm

"Dolunay. Dolunay kalk kızım ." Başımda birisi ismimi sayıklayıp duruyordu.
Yavaşça gözlerimi açtım ve bana seslenme baktım.
Teyzem sesleniyordu.
"Teyze ? Ne oldu ." Diye sordum.
"Şimdi baban ile enişten uyanır . Böyle görmesin sizi ." Dedi.
Halime baktığımda yağız dizlerim de uyuyordu .
Bir eliyle elimi tutuyor diğer eli ile de belime sarılıyordu.
"Ha tamam teyze saol " dedim ve yağızı dürtmeye başladım .
"Hayatım... yağız . Kalk hadi canım." Diyordum ama nafile.
"5 dakika daha sevgilim ." Diyerek daha da çok sarılıyordu belime .
"Haha ilahi yağız. Kalk hadi oğlum ali baban gelir şimdi böyle görmesin sizi ." Dedi teyzem yağızı dürterken.
"Ya teyze az daha uyuyayım burası çok rahat." Dedi .
"Kalk hadi ya daha bebekleri doyuracam ben ." Dedim.
"Bebek dedin en hassas yerimden vurdun güzelim . " dedi otururken.
Yanağımdan öptü ve "günaydın hayatım . " dedi .
"Günaydın da teyzem burda." Dedim.
"Günaydın yasemin teyzecim ." Dedi.
Teyzem güldü ve "günaydın oğlum. Sen bizim deli kızı hiç bırakma. Sana kızıp küsse bile." Dedi.
"Sence bende öyle bir göz var mı?" Diye sordu yağız.
"Yok oğlum. Yok." Dedi teyzem ve mutfağa ilerledi.
Yağız ayağa kalktı ve " Ben giyineyim bir kaç işim var sen de bebeklere bakarsın. Ben seni gelir alırım sevgilim babamları almaya gideriz ." Dedi.
"Tamam canım öyle yaparız ." Dedim ve yanağını öptüm.
Yağız kalktı ve merdivenlerden çıkarak odasına gitti. Evet annemlerin evinde kalıyorduk . Çünkü bebekler olduğu icin annem ve teyzem izin vermiyordu kendi evim de durmaya. Ama evlendigimizde kendi evimizde durabilecekmişiz.
Neyse..
"Teyze ben gidip bebeklere bakayım. Kahvaltıya gelirim ." Dedim.

Hızlıca bebeklerin odasına gittiğimde selin biberon ile meriç'i doyuruyordu diğer iki hizmetli de masal ve furkan'ı doyuruyorlardı.
"Benim miniklerin uyanmış mı?" Sevecence girdim odaya.
"Uyandılar abla." Dedi selin .
"Hatta karınları doymak üzere ." Dedi.
"Yapacağım birşey var mı ?" Diye sordum.
"Yok abla. Şimdi üzerlerini de degistiririz oynarız. Senin misafirlerin gelecek bu gün bebekler bende merak etme." Dedi.
"Merak etmiyorum kuzum. Annemler gibi bakıyorsun bebeklere sana bişey dicem" dedim yanına oturarak.
"Şey kızlar bana verin siz onları siz bizi yanlız bırakın . " dedim kızlara.
"Peki Dolunay hanım " dediler ve furkan ile masalı kucağıma koydular.
Odadan çıktılar ve kapıyı kapattılar.
"Anlat bakalım. Şu çocuk ile hâlâ aynı mı?" Diye sordum." Hangi çocuk abla ?" diye sordu .

"Hani senin ile gezmeye gittiğimiz gün ." dedim.

"Hee o günkü çocuk. " dedi

"He yaa o günkü çocuk dökül ." dedim dikleşerek.

"O günden sonra konuşmaya başladık. Hatta numaralarımızı bile aldık. Birkaç aydır da mesajlaşıyoruz. arada da kafe ye falan gidiyoruz." dedi.

"Ben sana dedim o çocuğun sana açılması yakındar. Dolunay abla demedi deme." dedim gülerek.

"Aslında imalar yapıyordu. " dedi. "Ee bak dedim seni seviyor." dedim. "Bu gün yağız abinin ailesi geliyor. Çocuklar bu gün sende yani ." dedim.

"Tamam abla. " dedi.

"Canım ben ineyim de bir şeyler hazırlıyayım. sana kolay gelsin." dedim Masal ve furkanı yerde serili olan battaniyenin üzerine oturttum ve odadan çıktım.

Aşağıya inip kahvaltı masasına oturan babamların yanına gittim.

"Günaydın millet." dedim.

"Günaydın kızım." dedi babam.

"Bu gün geliyor mu oğlum babanlar." dedi eniştem yağıza.

"Geliyorlar erdem abi . Saat iki de gidip alacağız." dedi.

"Ben de gideceğim baba." dedim.

"Git tabi. İyi karşılayın dünürleri." dedi babam.

"Sen söylemesen karşılamayacağız sanki ali." dedi annem.