AH Ü FİGAN

Ah ü figan bir dertli bülbülümde bir de bende!

Kısmetimiz hiç gülmemiş ikimizin yüzüne de!.

Öyle  içler acısı ki halimiz, sebeb-i yar utansın!.

Asırlar geçmiş gül dönmemiş yüzünü bir kere!.

Garip aşığı her dem dalında, hû çeker de bekler.

Daima gözü baharda, olur mu acep vuslatı diye!

Ezelden günümüze sabırda, akıbet de belli değil!

Geçemez de gönül tek bellediği yâr türküsünden!

Feryat eder durur her lahza, yine daima yalnızdır:

''-Yokluk senden ah ü figan benden!

Sen bana yar ol, tepeden tırnağa yanayım!

Bir sevmek kalsın ikimizden geriye!.''

Ümit tükenmez yaratandan, yine de  sever durur!.

Kavuşmak nasip değilse bile aşık diye adım anılır!.

Beden çürür,ölen unutulur fakat, bir aşk baki kalır!

                                                             M.Esen