AH Ü FİGAN

MÜEBBET CANA!..

Bir insan düşünün,tek sureti var da

Aklı ve yüreği ise sevgilinin!Ne ola?

Cevap!Dosta,düşmana maskara!...

Ne dese,anlatması mümkün değil.

Farz kılınan aşk,şikayetçi olan dil...

Gönül kendini bilmez,başı bulutta,

Yar denince tırmanır düz duvara!...

Nasihat işine gelmez,nice söz boşa!

Bu fakir neylesin!...Bir kendi vardı,

Elinde,onu da aşk aldı!Kaldı ortada!

Haline yürekler dayanmaz!..Şeyda!..

Kimi kişi böyle yaşar.Ten varlığında,

Gerisi canan elinde!Müebbet cana!..