AH Ü FİGAN

YÂRİN TÜRKÜSÜ...

Yârin türküsü söylenir an be an viran ettiği gönlümde,

Pür sevdim ama, iltifat buyurmaz ki şu aciz yüreğime!

Belki hor görülen bir haldeyim katında ama,şeydayım!

Kalpte zincire vurulmuş,ümidi hiç kaybetmez çılgınım!

Gördüm,ziyade yandım!..O vakit başladım söylemeye!.

''Gel,muhabbetle yek olalım!.Aşk yetmez ötesi olalım!

Çok vakit ayrı düşsek bile,her dem vuslat ile avunalım!

Gel nur-ı aynım!..Her gün şems diye ki sana sarılayım!

Sayısız ağlasam da bir busende bin devasını bulayım!.''

Beste ve güfte sevdaya ait!..Bitmezsin ki aşkına nicesi!.

Bilmezdim öncesinde,kulu şair edermiş yârin sevmesi!..

Hem divane hem şairim gayrı!.Tutabilene de aşk olsun!

Koysunlar beni kendi halime!.Her sözüm sevmek olsun!