AH Ü FİGAN

HER ŞİİR BİR AVUNTU

Her şiir bir sızımın avuntusu,tek çare bu!..

Kendimi tedaviye çabalamak işim,naçar!

Bir an dursam,nükseder daima,ağu dolu!

Yazarım da dem be dem ferah vuslat olur...

Bir handana dönerim ki neşeyim pür nur!

Amma velakin kalmaz daim,yeni nöbetler,

Yapışıverir sevmeme,gitmez Allah gitmez!..

Yüzsüz!..Bela kaplı!..Hekim,ilaç kar etmez!

Alırım kalemi başlarım seni anlatmaya.Her

Sözümde bir yaram sarılır,iyileşmeyeceği,

Biline biline...Benimki öylesine bir teselli.

Hani bazan insan hakikati çok iyi bilir de

Tek kendinden saklar ya!Öyle bir şey bu...

Dert de bilinmiş,teşhisi de konulmuş...Ah!

Ederim olmaz,susarım durmaz,öylesi habis!

Bir de kalkıp bu kroniğe tutulmuşum!Eyvah!

Gönül darda,heves yolda...Adı yar konmuş,

Bu geçmez illetin!Darlık içinde sevebilmek!

Daha çoookk şiir yazdıracak bana!..Malumum...

Lafla iyileşmeye dururum,her şiir bir avuntu!..