AH Ü FİGAN

BİR GÜL DÜŞÜN!..

Bir gül düşün!..Kan kırmızı!..Al renk içinde kalmış,katmer katmer!..

Ve yine düşün ki her yaprağı bana gelmediğin gün!.Sabır ne eder?!.

Sinem,ayrılık bağı!.Var şimdi sen hesap et,kaç tane ve kaç yalnızlık!

Henüz dikenini hesaba katmadım!.Yürek yareler içinde,aşk ne eder?

Susmak evlaydı hüzne,lâl kesildim!..Ve sükût hangi dilde unutmak?!

Hadi ben dilsiz oldum diyelim,yüreğin feryadına güç ne kadar yeter?

En zoru kişinin kendine söz geçirmesi!..Halâ ki tenha sensizlikteyim!

Devası bulunmaz vaziyete,kara bahtım ile kaç eza bağı olsam yeter?!

Felek gülmez,o vefasızım kavuşmayı bilmez!..Aleni bahtı gülmezim!..

Yalvar,yakar olsa,aşık zilleti içinde beklemeye ne kadar kifayet eder?!

Ne sabır yeter ne de takat!.Ama ki unutmayı reddeder aşkla serkeşim!

Bu gidişle daha çok tane bağa bağrımı sererim!.Laf ne kadar kâr eder?

Bir gül düşün!..Kıpkızıl,hasret içinde!..Her yaprağı ayrılığının renginde!

Ve bir umut!..Beni hatırla!..Unutamayan şu yüreğime gidişin ne eder?!..