AH Ü FİGAN

GELMEDİK İŞ KALMADI KALBE!

Aşk uğradı bu fakire de gelmedik iş kalmadı kalbe!.

Bela ile gam daimi kalıverdi,git denmez ki misafire!

Yol nasıl gözlenir öğrendi,gelmeyen yarin derdinde!

O vakit bildi,sevdanın karası nasıl sürülmüş gönle!.

Uyku terk etti bedeni,bir nazar eksilmesin yare diye!

Ardından aş,pılını pırtısını topladı,gerekmez,sevene!

Sonra nice rakip ile eklendi ki derdi visalin üzerinde!.

Kafi gelmedi de bilmedi aşığını can,insafı varsa kime?

Her kulu aşina kıldı yanına,bir beni bilmedi yöresinde!

Garezi tek tutkuna!..Katil sıfatı ile gönderilmiş aleme!..

Tek lafı çok görür aşka,ağyara şakır,bana lal zulmünde!

Nefes olsun,ömrüme! Felaketi gelmesin,ben hakikate!

Derken niyaz ile,cins cins eziyete durdu hub fikrinde!..

Bir sevdim bin kere nadim oldum yaşamanın nicesine!

Gördüm,unutmayı beğenemedim,bivefanın letafetinde!

Hala ibret almadım,namütenahi muhabbetin zevkinde!