Biri bitmeden başlar diğeri.Usanmışım!
Yaşamak değildir ki bu!..Bildiğin eziyet!
Beklerim de beklerim!Yetmez ki sabrım!
Dayan da nereye kadar?..Kime?Neyine?
Yar desem,kayıp!..Baht desem,düşman!
Mal mülk desem,hiç !..Bende bulunmaz!
Olmasın!Ne yapayım pulu?Aşk mı alayım?
Para girince işin içine hiç olmaz hayrı,of!..
Derme çatma!..Bir üfürük yeter yıkmaya!..
Boy pos desem,bir onda bulunur zannımca!..
Konmuş kalmışım çirkefe!O da mis gibi koka!
İnsan tabiatı böyle!Nerede olmayacak,orada!
Amaaan!..Düşün de düşün!..Elde var yine sıfır!
Ardı kesilmiyor nasıl olsa!Biri de bini de aynı!
Koy bir köşeye,çıkar aklı!Sen sağ,ben selamet!
Ne derlerse desinler!İster deli ister aşık,ikisi aynı!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AH Ü FİGAN
PoesíaYokluk senden,ah ü figan benden...Sen bana yar ol,ben tepeden tırnağa yanayım...Bir sevmek kalsın ikimizden geriye...(26.08.2017)
