AH Ü FİGAN

SURET

Her birimiz yüceden gelmiş bir zerrenin suretiyiz.

İçimizdeki o tanecik büyür de sığmaz olur kabına.

Sevmek ile geldik, yine  severek gideceğiz alemden.

Bildin mi içindeki kaynağı?!. Hep buradan yürekler..

Yaratanın sihri dolmuş da her bir insana ta ezelden,

Kimi bilir, kıymet verir, kimi de durmadan biganedir.

''Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?'' ne kadar doğru!

Bu söz ki her bir harfine can verilir. Daima hakikat!..

Gel de şimdi anlamayana laf anlat, o da imkansız...

Tek nasip kılınan gönüller tanır aşk gözü ile gerçeği.

Neylemeli? Yürek körse, açık değilse aşka, sevmeye?...

Her birimiz sevginin suretiyiz, Yüceden istisnasız!

Kimi tutkun, kimi az biraz, kimi de tamamen yabancı.

Ne kadarı verildiyse sevmek o kadar! Azda çok bazen.

Azı bilmeyen çoğun da kadrini akıl edemez, işitilsin ki

Bereket her kalpte ayrı ayrı ulaşır mertebeye, yükselir...

Kimi tüm varlığı ile sever, kimi de sadece bir surettir...