Her birimiz yüceden gelmiş bir zerrenin suretiyiz.
İçimizdeki o tanecik büyür de sığmaz olur kabına.
Sevmek ile geldik, yine severek gideceğiz alemden.
Bildin mi içindeki kaynağı?!. Hep buradan yürekler..
Yaratanın sihri dolmuş da her bir insana ta ezelden,
Kimi bilir, kıymet verir, kimi de durmadan biganedir.
''Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?'' ne kadar doğru!
Bu söz ki her bir harfine can verilir. Daima hakikat!..
Gel de şimdi anlamayana laf anlat, o da imkansız...
Tek nasip kılınan gönüller tanır aşk gözü ile gerçeği.
Neylemeli? Yürek körse, açık değilse aşka, sevmeye?...
Her birimiz sevginin suretiyiz, Yüceden istisnasız!
Kimi tutkun, kimi az biraz, kimi de tamamen yabancı.
Ne kadarı verildiyse sevmek o kadar! Azda çok bazen.
Azı bilmeyen çoğun da kadrini akıl edemez, işitilsin ki
Bereket her kalpte ayrı ayrı ulaşır mertebeye, yükselir...
Kimi tüm varlığı ile sever, kimi de sadece bir surettir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AH Ü FİGAN
PoetryYokluk senden,ah ü figan benden...Sen bana yar ol,ben tepeden tırnağa yanayım...Bir sevmek kalsın ikimizden geriye...(26.08.2017)