AH Ü FİGAN

HOR GÖRME GÖNLÜMÜ!

Hor görme gönlümü,helakına bir vahım yeter!

Zillete reddim,naleye dönen bir ahımla gider!

Virane dense de tene,inşaya aşk kifayet eder!

Definedir özüm,kadr ü kıymeti hep yürekten!

Ahraz görünsem de beşere,sözüm sevmekten!

Garibim,belki her daim naçar!..Aşk,tek benden

Cuş eder de seni maşuk diler!..Her sırrı,hazine!

Paha biçilmez!Kalbin aslı bu,göz yanılır bazen!..

Zinhar,hakir görülmek nahaktır,bu aciz köleye!

Muhabbettir,mucib-i yaşamıma,yek kelamı ile!..

Güzel niyet,hub eyler ahvali!Kem söz sahibine!..

Sevdanın sürmesi çekildi mi bir kere can gözüne,

Maşuk her an azizimdir,yeri canım başım üstüne!

Elbette hakkıdır,bu gedanın şenliği  azın takdirinde.

Fazlasında olmaz muradı,kafi gelir aşkın zerresi de!..

Onca rahm sahibiyim,reva kılınmasın, cefa yüreğime!

Ağır edilen sözün de mukabili her vakit aheste aheste..

Say-i aşkın bendesiyim,asla sualim olmaz eziyetine!..

Lakin nisyan edilmesin kıymetim!Bir kereyim,ömürde!

Bir intizarım kafi!Bizararım,yeter ki aşk hor  görülmeye!