AH Ü FİGAN

BEN DE KENDİMİ AKILLI BİLİRDİM!

Epey zaman önce ben de kendimi akıllı bilirdim!

Şimdi kararsızım!Acep olsa,alır mıydım aynısını?

Devran döndü,ben kararsız kaldım,nedeni sensin!

Hangi kişi bile isteye dert çukuruna atar kendini?

Kim ister belanın püsküllüsünü?Ben gibi şaşkın!

O yüzden şüpheye düşerim kendimden ve senden.

Çıkamayınca işin içinden,kayda almam,takılmam.

Arkasından sevinirim.Her gün bayramı yaşatıyorsun!

Yaşamanın şenliğe dönmesi bir akıl gidince olurmuş!

Eminim,haberin yok!Olsa,zaten bu sevinci vermezsin.

Sen ne hainsin!Bilmez miyim?!İşin hep fitne fücur!..

Ciğerini bilirim de ciğer paremsin!Ne edeyim bilmem.

Olmaz işlere kalkışan ben,azmettiren yine tek sen!..

Düşünmez oldum artık yaptıklarımı,ettiklerimi...

Düşünmeyi uzun zaman önce terk eyledim.Faydalı!

Akıllı geçinirdim kendimce!Kalmadı zerresi sen gelince!