AH Ü FİGAN

DÜTTÜRÜ

Bir kısmı atar tutar,safi kupkuru gürültü!

Haktan,adaletten de söz eder bazısı ama,

Bir türlü bilmez çalışmayı!Eşitliği düttürü!

Kimi de sevda der,beceremez çıkarsızca

Sevmeyi!Her işi faydaya dönmüş!..Yazık!..

Ten ve kalp aynı kefeye konmuş,eşit diye.

Ah ki ah!Biri fani,diğeri ezeli!..Denk mi?!.

Şefkatten,merhametten dem vurur kimi,

Bir kendi canı yanarsa aklına gelir!Neye,

Kime yarar ki öylesi?!Gördükçe bu tuhaf,

Halleri,toplayıp tası,tarağı gitmek isterim,

Misalleri verilen ,insan içinde insan,güya!

Asılları ise,laflarının aksi!Ne yaman çelişki!

Elbet zıtlık olmalı ki doğru buluna!..Fakat,

İş başka!Mahlukat içinde olmaya böylesi!

''Sadece ben!''diyenden kork!Söz ile hal,

Eş mi?Yaratandan ötürü sever mi herkesi?

İnce düşünüş bulunmaz her kulda.Birisi,

Hak,sevmek,adalet der!Dalaverede öbürü!

Becermek zor kişi olmayı!Hakikatin yanında,

Bir dolu öyleymiş gibi geçinen!Aslı düttürü!