AH Ü FİGAN

KAMU ALEM GELSE...

Sen giderken çok sevilmenin tadında,

Alem çöktü de bir ben kaldım altında!

Hangi yana dönüp de hangi parçamı,

Toplasam!Bin bir kırık kaldı tarumar!

Anlatmanı isterdim,bu nasıl  bir terk!

Hariçten,akla sığmaz,haksızlık dolu!

Dediğine de inan olmaz ki!Bir öylesin,

Bir böyle!Baş döndürür bahanelerin!

Zeka sende fazlası ile!Düşündün mü?

Bilmem...Nasıl bir aldanışın  adısın?..

Yol yürüdükçe biter,insan unutuldukça...

Nisyan gelir mi bana dersin?Heyhat!...

Ardında ne bir avuntu ne de bir umut!

Bir bıçak!Kestin attın,diri diri canı,aşkı!

Ey birahm!Hangi ara öğrendin katli?!..

Kimler aklına girdi?Neydi benle derdin?!

Kendin geldin ısrar ile,yine kendin gittin!

Yanıtsız kalsa da olur tüm sualler!Yetmez,

Hiçbiri!Değil mi ki bu firakı reva gördün!

Kamu alem gelse imdada bana kar etmez!