AH Ü FİGAN

YOLDAN ÇIKMAK!

Akıllı uslu bir sevmek istedim.

Munis,sevecen,kendi halinde.

He ne kadar geri durduysam,

Bir o kadar da göze göründüm.

Süzüldün,geldin,gülmez yüze.

Ezelden kaybetmişim şansı!..

Bula bula benim kalbim mi?

Kendine ettiğin kurban!Nahak!

Söyletme beni!..Küfre girer!..

Aynı Yaratan elinden çıkmışız da

Sanki sen hep arızalı!Tövbe tövbe!

Git!Saptırma,doğrudan geçirme!

Aslı esası,kabahat yine benim!...

Bir sen tutturmuşum da geçmem.

Hasret dayanılmaz olunca,bin laf,

Kuruşa denk!Sen o da etmezsin ya!

Olan oldu,aşk dedim, bir kere sana!

Dönüşü olmaz!Bin feryat rahatlamak!

İşte böyle oluyormuş,yoldan çıkmak!..