AH Ü FİGAN

AKİLİM DESEM,DEĞİL!..

Delice bir yaşam akıp gider dışımda.

Yalnız bir dumanım yüce dağ başında.

Buluta değer de başım, sen çok uzak!

Engel dolu yamaç,umut olmaza dönük!

Bitmez fırtınam,yönüm hep,bir sana...

İşim,bunca hasret içinde buz tutmak!

Yoksun kalmak sevmene!..Çekilmez!..

Eli kolu bağlı bırakılmak,acının tümüne!

Görünüşte dağ!Ama,aslı yarin ayak tozu!

Yüz sürmek gerek!Sonsuz keyfin içinde...

Kendisi gelmese bile bastığı toprak var!

Avuntu edip sevinirim,senden diye diye!

Sevda böyle !Yanında hiç olmaz lakin,

Bir an olsun da gözünden ayrılmaz!Zor!

İş başa düşer!Kendi yoksa fikri var!Hoş!

Gelmeyeni yar ederim!İmkansızı öperim!

Akilim desem,değil!Bir çeşit divaneyim!..