AH Ü FİGAN

BİR ZULÜM Kİ..

Bir zulüm var,her şeye bedel tek başına.

Bil ki o da sevenini bilmezden gelmek!

Biçare aşık ne olursa katlanır da bir bu,

Alır canını elinden,gerisine alışık.Kabul!

Beklemek hep dostu,hoşnuttur halden.

Yarin cefası da bayram gönle,hoş gele!..

Nazına da edasına da tutkun,sermest!

Kendi yağında kavrulur,uzaktır eleme...

Bir düşünmesi yeter,can bildiği cananı!

Ağlamayı kor,aşk diye başlar gülmeye.

Her mihnete rıza gösterir de birine asla!

Ne zaman ki yar kendini tanımaz,eyvah!

O an kalbi teslim eder!Madem bilinmez,

Ne gerek olur ki yaşamasına,sevmesine?!

Bir zulüm ki biganelik denk aşığın eceline!