Herkes bir yaşamak tutturmuş gidiyor.
Baktığımda aslı astarına fena değil ama,
Bendeki el sallayarak geçiyor,canıma!..
Yakınımdan bile değil,uzaktan,koşarak!
Sıkıntısız bir gün olmadı desem,yalan,
Amma çok iyi de telafi ettim, sonradan!
Faturam ağır,bir gülmeye on ağlamak!..
İyidir ezberim,son bir şekilde hep hüsran!
Bana ne gerek o halde gülmek,sevmek?..
Tara sırma saçı dense,kel başa şimşir tarak!
Neresinden tutsam,ille de durmadan aksak!
Yanlışlıkla gelmiş gibi,yellim yepelek!..
Bir uçtan yakalamaya çalışırım hep,kaçar.
Gelmez ne ele ne de ömre!..Yolda kalmak!..
Yarısını geçip de bir arpa boyu tutmamak!..
Nicesi söylenir,daha bitmez,bahane bıkkın!
Hakkım,aşka,sevince hep uzaktan bakmak!..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AH Ü FİGAN
PoetryYokluk senden,ah ü figan benden...Sen bana yar ol,ben tepeden tırnağa yanayım...Bir sevmek kalsın ikimizden geriye...(26.08.2017)