AH Ü FİGAN

HAPİS KALDIM YEMİNİNDE!

Sevdam esaret kesildi,hapis kaldım yemininde!

Nuh dedim de peygamber demedim,azimde!..

Aşka dolanmışım,göz açıp seni yar eylediğimde.

Makam arştan yüce!Taşıdığım elem değil,saadet!

Daha ne isterim?!Varlığın hep cennet içre bir köşe!

Razıyım,çılgınım çoktan,gel canım!Tek sana minnet!

Bir kez sen desem,dökülür nice pür nur!..Sevmeye,

Döneriz,işimiz sadakat!..Akıbetimizdir yine avdet!..

Bildiğim her aşk senden ibaret!..Olmaz ki şikayet!..

Tutukluyum sevda dilinde ama,ceza seni sevmeye!

Aslı ödüldür garibe!Gerisi şen olur,aşk-ı muhabbet!

Billahi çıkmayı bile akıldan geçirmem,bu hücreden!

 Sevdamda canın şenliği,dirim yerine geçer,nimet!..

Yek değil,sayısız ömür olsam,kalayım hep müebbet!

Bazısı sözde kötüdür de böylesi kalbime bereket!..

Ne edeyim alemin gayrısında?!.Ben cananın evinde,

Her daim mesut!Adım bilinse de esir,farklıdır hakikat!

Dünden razı vaziyetimle tutukluyum,yarimin yemininde!