AH Ü FİGAN

KALP GİTMİŞ, KAVGA BİTMİŞ!

Kalp gitmiş, kavga bitmiş!. Seven, hep hasrete kul edilmiş!

Dibe vurduk ama, yüzüne vurmadık ettiğini sevdasın diye! 

En baştan anladık ki aşk,bazen tepeden tırnağa sabır imiş!

Ben misali, düşermiş hep de alazına, yâr mutlu olsun diye!

İşim gücüm, sen saadeti!. Tutkuna, yâri candan önce imiş!

İster inansın ister burun kıvırsın!. Yüreğin atışı hep aşkı ile!

Zaten, yâr hep yabanın yabanı yüreğe, illâ ki illet olur imiş!

Geçmeyen derdin tek adı,aşk! Yâr dediğim, terkin zehriyle!

Tek bildiği sunmak yudum yudum eziyeti!. Hiç bitmezmiş!

Gülerim haline!. Aşık ezelden bilir devayı, panzehir aşk ile!

Yine dönüp dolaşıp gelmek, sen insafına! Yürek, ne güç iş!

Hem ağlar hem düşmez yâri peşinden!. Şeydadır, ismi de! 

Kalp gitmiş, kavga bitmiş! Seven, hep ihtimaline kul imiş! 

Yerle bir olduk da yine tek kötü laf etmedik yâr, aşk diye!.