AH Ü FİGAN

BENDEN HİÇ AYRI DÜŞMEDİN Kİ!

Hep aşkınla var oldum,benden hiç ayrı düşmedin ki!

Gelse de nice sitemkar laf dile,bilmedi ki küsmesini!

Koyup pek çok derdi heybesine,muradı hep yar yanı,

Uzağı reddetti,her yadıyla sevmesi ömrüne baki kaldı.

Heder vakit demedi sabrına,gözü yolda,vade aşkında...

Bir umdu bin yaşadı mucizede,ah u zarı içte muhafaza!.

Düşündü bir kere,sayısız nazarını buldu gönlün evinde!

Demadem şevke durdu,neşesini keşfetti ezanın içinde!..

Aşkın dili ile her an yar ile muhabbetin tatlı sohbetinde!.

Yaban görmez gerçeği,mahbup ta yüreğinin orta yerinde!

Susmak,gelmez terk manasına;sen hep bende,ben ise sen!

Sevdanın siyahı kazınmış yazgıya,salt emirsin ebedimden!.

İnkar et ya da hiç sevme!.Ne etsen de tutuklusun fikrimde!

Kapanmışım hücreme,İçim dışım tek sevdan ile pür zerre!.

Ayrılmak mı?!Mümkünü yok!..Ben ten isem,arzun da ruhum!

Birini unutsam ki o da imkansız!.Yürekte sayısız sen doluyum!