AH Ü FİGAN

GÜFT Ü GU

İnsanın dili durmaz,boş olsa da çoğu,hep laf,laf!

Kuru gürültü gibi fenası yok!Neler neler eder!..

Çoğu da asılsız,uydur uydur söyle,ipe diz!Beter!

Senin için de çok güft ü gu etmişler,inanmam!

Ardından atıp tutulan sözün yapmadım hesabını.

Gönül eğlendirir bir hayırsızmışsın!Daha neler!..

Bilmezmişsin sevmeyi hiç!..Mümkünü  yok!..

Alay eder,gezermiş yar!Kabul etmem zinhar!..

Bir de başkasına gönül vermişsin!Eyvahlar olsun!

Biri hariç hepsine bu çaresiz katlanır!..Duy beni!

Aşkın gitmişse ağyar yoluna,işte o an ölürüm!..

Toz konduramam  ki!..Ne sana ne de yüreğime...

Üzülme!Dedikodu altın kesilse,inanmak olmaz!

Vurulmuşum bir kere!...Doğru senden değilse,

Gelmesin bana,dursun ötede!Duymam bile!..

Ağızlar yalan söyler,güzelin boldur çekemeyeni!

Asla inanmam böylesine!Bilirim sen de seversin...

En büyük düşman,olmaz şansımız aslında!Gerçek!

Gitmez!Döner durur başımızda!Akbaba mübarek!

Şirin sözün varken duymam gayrısını!..Terane!..

Bilmezler ki yaşamam için bir tek yarim gerek!..