AH Ü FİGAN

BİR TANE Mİ SANIYORSUN KENDİNİ?!

Bir tane mi sanıyorsun kendini?! Güldürme beni, sayısız eziyetim!

Tuttu muydu nöbetin,sıra sıra gelen bin ecinnim, sevda haramim!

Hangi sıfatından başlasam âlâ anlatırım bilmem!. Mesele tabirim!

Kaç dem üşüştün yüreğime azabım diye tutmam hesabı, severim!

Bir tane mi sanıyorsun kendini?!. Söyletme beni, nice nice terkim!

Geldi miydi hasretin,art arda dizilen cana kastım, aşk müebbetim!

Neresinden başlasam, sonu hep felaket! En zor bahis, namı yârim!

Dönüp durursun yüreğimde, sevemeden ve sevdirmeden azrailim!

Saymadım fena anı, artmasın endişesiyle!. Gözü kör muhabbetim!

Bir tanemi sanıyorsun kendini?! Uzağın, hicranın illâ ki de takatim!

Vardı mıydı cana gitmekle ısrarın, peş peşe yaşadığım, cefa illetim!

Hangi birini dökeyim kelama? Feci akıbetin, daima benim nasibim!

Alıcı kuşa benzersin de anlamak mümkün değil, sana ne etmiştim?.

Bir tane mi sanıyorsun kendini? Eza dışı,bir kavuşmayı göremedim!

Takıldın mıydı aklıma keşkelerinle, arz dar gelir, tükenmez elemim!

Kırgınlığın var, yakamdan düşmez düşlerin var! Oysa ki bir taneyim!

Teni bunca harap eden olmazına sevmekle nasıl tahammül edeyim?

Bir taneyim bilsen de pür elem oldun yürekte! Muhabbet bereketim!