AH Ü FİGAN

LAF ANLAMAM!

Şaşar kalırım,sana mı söz edeyim,kendime mi?

Al birini,vur diğerine!İkisi de benzer birbirine...

Hükmüm ermez!..Benzer,kapağı ile tencereye...

Aksi yön değiliz,kendini bilmezler,aynı hücrede!

Cefamız bu noktadan başlar!Birimiz laf dinlese!..

Hariçten gelen şöyle dursun!..Ele başı gönülde!..

Gayret burada zorlanır,lafın bini etmez bir kuruş!

Sayarım da sayarım...Pend eylerim akılsız kalbe:

''Etme,eyleme!Gel bir nasihatimi de dinle!Sükut

Et!Kadirşinas olsun aşk,sevdanı kapıp koyuverme!

Kılı kıpırdamayana tütme!Billah yazıktır çektiğine!''

Nice kelam...Dik kafalı,istikameti burnunun dikine!..

Bilmez ki eceline koşar!Bakar kalırım,kul neyleye?!

Bir dinlese,bin kafa tutar!Yar da az değil hani yanında!

Ondaki inat,bendeki kör inat!..Vaziyet tastamam böyle!..

Bilmeyene anlatmanın mümkünü olmaz,adı üstünde!

Gel geç bir aklın hakimiyetindeyim!Uslanır gibiyim  de,

Kanmayın!..Arada yüreğe verilen bir dinlenme!..Nafile!..

Her gece unuttum diye uykuya dalarım da...Ey bivefam!

Sabaha varınca sen derim yeniden,gör ki laf anlamam!