AH Ü FİGAN

...CENNETİN BİR PARÇASINI...

Ben seni değil,cennetin bir parçasını gördüm aşkına erince!

Anladın mı şimdi gönlün gözü neden kamaştı seni sevince?!

Demek sırrın hakikatine ermek böyle olurmuş,fem-i gülüm!

Yaşadım diyemem ki evvelinde,hoş yârla arza gelen ömrüm!

Gerçi ondan da hemen geçtim,irem bağına bir nazar atınca!.

Hal komaz bazı  fakirinde ama,nazı da pek yaraşır zannımca!

Abada varmadan önce yerle yeksan olmalı!..Leb-i tebessüm!

Yoksan zinhar varım diyemem ki sevdasız!..Can,sensiz ölüm!.

Hayattan bile vazgeçilirmiş demek ki yâr cezbesine kapılınca!.

Dünya falan silinirmiş gözden, latif gönle iltifatı ile buyurunca!

Yâre değil,arşı âlâya vardım sayın!.Artık bitmez de her günüm!

Eriştim ebede muhabbeti ile,kalmaz ki gayrı dünyada gönlüm!

İsteyen alsın malı mülkü,ben öz hazineyi buldum yâri görünce!

Çok can verdim hasretinde fakat,bin kez doğdum visale erince!

Kulun cennetine çıkan yol aşktan geçermiş!..Yürekte düğünüm!

Kalmadı  dünya ile  kavgam,kavuştum yâre!..Aşk,dün ü günüm!