Benim de ihsanım bir can alemde! Onca zulmünü, revam etme!
Elbet yok olur bendeki ten de! Aşığı arza geldiğine nadim etme!
İkimiz de kuluz arzda ki eksiklik, zayıflık biz mahsus cahiliz diye.
Bu fena halimle takatte zayıf düşürüp de beni günahkârın etme!
Aşkla yoğrulmuş hamurumuz, sevmek en güzel niteliğimiz diye!
Gel vazgeç bu fena huyundan, acizi muhabbette isyankar etme!.
Bana da bahşedilen, tek ömürdür nihayetinde, ayrılığa çevirme!
Kifayetsizdir kişi tahammülü her vakit, hasretin ile hadsiz etme!.
Sen de aynı Yüceden ben de! Karşılık ver sevmeye hilkat eş diye!
Ahirimiz zaten yazgımız destinde! Şerre de rızayım,asıldan etme!
Zor demlerinde aşığı yoldan çıkarıp ki yanlış vaziyetlere çevirme!
Bu kalp seni daima sevdi, şüphelere atıp da garibi vesvese etme!.
Ehl-i aşkın da tek canı var! Buyur sevdama, vakitsize döndürme!
Yetemem ki bir tenle her türlü cevr ü cefana! Sabrı aşkla deneme!
Aynı, mutlak aşktan geldik arza!. Ziyadeni, firakın ile yarım etme!.
Kavuşmak da bahtın elinde! Zulm etme, ben kâniyim aşk sihrine!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AH Ü FİGAN
PoesíaYokluk senden,ah ü figan benden...Sen bana yar ol,ben tepeden tırnağa yanayım...Bir sevmek kalsın ikimizden geriye...(26.08.2017)
