AH Ü FİGAN

İNSAN,BİR SÖZÜNDEN BİR SEVMESİNDEN

İnsan,bir sözünden bir sevmesinden anlaşılır.

Lafına bakılır ki aslı nedir biline!Boş laf gırla!..

Sevmesine bakılır,yeteneği var mı!..Değildir,

Herkesin harcı.Sağlam bir yürek ister ki o da

Her kalıpta bulunmaz.Bakınca her biri aşık!

Boş suretle işim olmaz!Söz de vuslat da bir!

Bildiğim budur!..Herkese boncuk dağıtmak!

Bu işin sonu ne olur?Kaç tane verilmiş sana?

Ona buna kalp dağıtırsın!Ne olsun yalancıya?!.

Orasını anlamam!Ama kata aşk diye bilinmesin!

Başka bir şey de!...Kaçınırım adını zikretmekten.

Söz ile sevmek!..İnsan olana tek!..Gerisi tercih!..

Olabilmek veya olamamak!Artık ne gelirse elden!..